Ο εστιάτορας της Αβάνας

Τι μου θύμισαν τα «ΝΕΑ»!

Ο Ενρίκε Νούνιες αφηγείται την ιστορία ενός ταξιδιώτη που βρίσκει τροφή στην καλύβα ενός φτωχού αγρότη, ο οποίος ζει από το γάλα µιας µμοναδικής αγελάδας. Ο ταξιδιώτης δείχνει την ευγνωμοσύνη του σκοτώνοντας την αγελάδα. Όταν επιστρέφει στον ίδιο τόπο έναν χρόνο αργότερα, ο αγρότης έχει πλουτίσει. «Τον ανάγκασε να αξιοποιήσει διαφορετικά το βοσκοτόπι του», λέει ειρηνεύοντας την αλληγορία ο Νούνιες. Και στην Κούβα φαίνεται πως έφθασε η στιγµή να σφαγιαστεί η αγελάδα.

Πέντε δεκαετίες αφότου ο Φιντέλ Κάστρο κρατικοποίησε και την τελευταία µικρή επιχείρηση στην Κούβα – δίχως αποζημίωση –, η εγκατάλειψη του οικονομικού μοντέλου κεντρικού σχεδιασµού ίσως μοιάζει όνειρο απατηλό. Όχι για όλους. Υπάρχουν Κουβανοί, όπως ο Ενρίκε Νούνιες, ιδιοκτήτης ενός µικρού οικογενειακού εστιατορίου, του πιο γνωστού στην Αβάνα, που στοιχηµατίζουν ολόκληρο το µέλλον τους πάνω σε αυτή την αλλαγή. «Είναι µια καλή στιγµή για την Κούβα», σχολιάζει στον δημοσιογράφο Ντέιβιντ ΟΣµπερν της «Ιντιπέντεντ». «Ή τουλάχιστον έτσι ελπίζω».

Τα εγκαίνια του «La Guarida» έγιναν το 1996, όταν ο Φιντέλ Κάστρο φλέρταρε διστακτικά µε τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, εκδίδοντας περιορισμένο αριθµό αδειών στους κατοίκους και επιτρέποντάς τους να κερδίζουν τα προς το ζην είτε φιλοξενώντας είτε προσφέροντας φαγητό στους τουρίστες. Με αυστηρούς περιορισµούς ασφαλώς: η διαθεσιμότητα των εστιατορίων να µην ξεπερνά τους 12 πελάτες και οι εργαζόμενοι σε αυτό να είναι µέλη της οικογένειας.

Οι γεύσεις στο «La Guarida» δεν υπήρξαν ποτέ εξαιρετικές. Η επιτυχία τού εστιατορίου οφείλεται στο γεγονός πως εκεί γυρίστηκαν πολλές σκηνές της βραβευμένης µε Οσκαρ ταινίας «Φράουλα και σοκολάτα» για τους γκέι στην Κούβα. Όλα αυτά τα χρόνια ο 42χρονος Νούνιες παίζει τον ρόλο του µετρ εξυπηρετώντας µια μεγάλη γκάµα πελατών, από το βασιλικό ζεύγος της Ισπανίας έως τον αµερικανό ηθοποιό Τζακ Νίκολσον και τον κολοµβιανό συγγραφέα, βραβευµένο µε Νοµπέλ Λογοτεχνίας, Γκαµπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Η οικογενειακή επιχείρηση δεν λείπει από κανέναν ταξιδιωτικό οδηγό.

Ενώ όµως η φήµη του «La Guarida» εξαπλωνόταν, οι συνθήκες για τον Νούνιες και τους Κουβανούς γενικά χειροτέρευαν. Η οικονοµική κατάσταση της Κούβας γνώρισε μεγάλη επιδείνωση την τελευταία δεκαετία και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων καταπνίγηκαν – κυρίως κατά τη διάρκεια της Μαύρης Ανοιξης, το 2003, όταν η κυβέρνηση συνέλαβε 75 αντιφρονούντες.

Η ανάληψη του ελέγχου από τον Ραούλ Κάστρο πριν από τέσσερα χρόνια, µετά τις περιπέτειες που είχε µε την υγεία του ο αδελφός του, σκόρπισε ελπίδες αλλαγής. Γρήγορα όµως έσβησαν: την άνοιξη του 2009 συνελήφθη ένας άλλος εστιάτορας, φίλος του Νούνιες. Και οι δύο ήταν σοβαροί παραβάτες του νόµου – περισσότερες καρέκλες, σερβιτόροι που καθόλου δεν μοιάζουν για συγγενείς.

«Έκανα ένα ταξίδι στη Μαδρίτη µαζί µε όλους τους υπαλλήλους µου. Στο τέλος των διακοπών, τους ανακοίνωσα ότι δεν πρόκειται να ανοίξω το εστιατόριο ξανά». Όπως εξηγεί, δεν ήταν πλέον διατεθειμένος να αντιμετωπίζει κάθε τόσο τον έλεγχο των κρατικών επιθεωρητών.

Κι όµως. Τον περασµένο Νοέμβριο, το «La Guarida» επαναλειτούργησε. Και ο λόγος δεν είναι άλλος από τις οικονοµικές μεταρρυθμίσεις που εξήγγειλε το Κομουνιστικό Κόµµα τον Σεπτέμβριο και οι οποίες πρόκειται να εγκριθούν από το πρώτο συνέδριο του κόµµατος τα τελευταία 14 χρόνια, το οποίο θα γίνει τον επόµενο µήνα. Τα νέα µέτρα συµπεριλαµβάνουν την απόλυση 500.000 δηµοσίων υπαλλήλων και την έκδοση δεκάδων χιλιάδων αδειών μικρών επιχειρήσεων.

ΠΗΓΗ : ΤΑ ΝΕΑ (Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ)

Υ.Γ.

Επισκέφθηκα το “La Guarida” την τελευταία φορά που βρέθηκα στην Κούβα και αφού βάλαμε «μέσο» τον ξεναγό μας για το κλείσιμο του τραπεζιού. Δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα από το φαγητό, με εξαίρεση τις τηγανιτές ρίζες γιούκα. Η αίσθηση πάντως ότι έστω για λίγες στιγμές βρίσκεσαι σε ένα μικρό παράδεισο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στην καρδιά της Αβάνα, είναι σίγουρα ενδιαφέρουσα, μαζί με τις ιστορίες που μπορείς ,πράγματι, να ακούσεις από τον ιδιοκτήτη της.

Επερώτηση Τόνιας Αντωνίου για την ταλαιπωρία

«Είμαι και εγώ ένας πολίτης αποκλεισμένος από τους παραχωρησιούχους…» δήλωνε χθες το μεσημέρι η βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κα Τόνια Αντωνίου, η οποία μπορεί να ξεκίνησε από τις Λιβανάτες για την Αθήνα στις 6.30 το απόγευμα, έφτασε όμως στην Αθήνα κοντά στις δύο τα ξημερώματα. Μπορεί να μην εγκλωβίστηκε στην περιοχή του Θεολόγου, όμως ακινητοποιήθηκε λίγα χιλιόμετρα μετά.

«Για πάνω από τέσσερις ώρες δεν είχαν πάρει ούτε μέτρο» υπογραμμίζει η ίδια και μάλιστα χθες στη βουλή κατέθεσε σχετική ερώτηση αναζητώντας τις πιθανές ευθύνες. Ωστόσο σύμφωνα με πληροφορίες ήταν η ίδια η οποία προσπαθούσε να ενεργοποιήσει τον κρατικό μηχανισμό που μέχρι εκείνη την ώρα είχε πληροφορίες μόνο από τις εταιρίες.

Λόγω του άτυπου υπουργικού συμβουλίου μέχρι τις 10 το βράδυ δεν μπορούσε να μιλήσει με τον κ. Ρέππα. «Στην κυβέρνηση δεν γνώριζαν τι ακριβώς συμβαίνει και αν υπήρχαν εγκλωβισμένοι άνθρωποι, στην εθνική οδό αλλά αντίθετα είχαν τις διαβεβαιώσεις από τις εταιρείες ότι όλα εξελίσσονται ομαλά» υπογράμμισε λίγο μετά τα μεσάνυχτα η ίδια σε συνεργάτες της, περιγράφοντας το μαρτύριο για να φτάσει μέχρι την Αθήνα. Πάντως χθες καταθέτοντας την ερώτηση στη βουλή δεν έκρυψε την οργή της για το γεγονός ότι χιλιάδες άνθρωποι ταλαιπωρήθηκαν στο εθνικό δίκτυο, χωρίς ουσιαστικά να υπάρχει λόγος αφού όπως και η ίδια διαπίστωσε, το χιόνι δεν ξεπερνούσε τα πέντε με δέκα εκατοστά στην χειρότερη των περιπτώσεων.

Η ερώτηση

Σύμφωνα με την ερώτηση που κατέθεσε η κα Αντωνίου εκτός από το γεγονός ότι καταλογίζει ευθύνες, χαρακτηρίζει τις ίδιες τις εταιρείες ακόμα και ανέντιμες αφού όπως υπογραμμίζει εισέπρατταν διόδια από τους οδηγούς που πήγαιναν λίγα μέτρα μετά και ακινητοποιούνταν για ώρες.

Ειδικότερα στην ερώτησή της σημειώνει «αγανάκτηση και οργή έχει προκαλέσει στους πολίτες που κινήθηκαν στον αυτοκινητόδρομο ΠΑΘΕ στην περιοχή της Φθιώτιδας το απόγευμα της Δευτέρας 7 Μαρτίου, η απαράδεκτη συμπεριφορά που επέδειξαν οι υπεύθυνοι των εταιρειών στις οποίες έχει παραχωρηθεί η κατασκευή, η εκμετάλλευση και η ευθύνη του αυτοκινητόδρομου. Όχι μόνο δεν φρόντισαν να καθαρίσουν το δρόμο από το ελάχιστο χιόνι στο ύψος του Μαρτίνου, αλλά συνέχισαν να εισπράττουν διόδια από τους διερχόμενους οδηγούς, οι οποίοι λίγο πιο κάτω εγκλωβίζονταν και παρέμεναν για ώρες ακινητοποιημένοι και αβοήθητοι. Η συμπεριφορά αυτή χαρακτηρίζεται από πρωτοφανή ανεντιμότητα, αναλγησία, ανικανότητα και έλλειψη συντονισμού, που προκάλεσαν απίστευτη ταλαιπωρία και έθεσαν σε κίνδυνο χιλιάδες πολίτες, οι οποίοι είχαν την ατυχία να κινηθούν εκείνες τις ώρες στον αυτοκινητόδρομο. Κατόπιν αυτών,

ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ ΟΙ κ. ΥΠΟΥΡΓΟΙ

1.Τι προβλέπεται από τις συμβάσεις παραχώρησης για την ευθύνη των εταιρειών απέναντι στο κοινωνικό σύνολο όταν παρουσιάζονται τέτοια φαινόμενα;

Αν δεν υπάρχουν σχετικές προβλέψεις προτίθεται η κυβέρνηση να τις συμπεριλάβει και να τις επιβάλει στη διαδικασία αναθεώρησης των συμβάσεων;

2.Ποιες ενέργειες θα υπάρξουν εκ μέρους της κυβέρνησης για την άμεση απόδοση κυρώσεων σε όσους ευθύνονται για την τρομερή ταλαιπωρία και την έκθεση σε κίνδυνο των πολιτών και σε ποιο χρονικό ορίζοντα;

3.Τι προέβλεπε το επιχειρησιακό σχέδιο της εταιρείας για την αντιμετώπιση ανάλογων φαινομένων, όπως αυτό της 7ης Μαρτίου; Να κατατεθεί στη βουλή το συγκεκριμένο σχέδιο, καθώς και όλα τα επιχειρησιακά σχέδια που υπάρχουν για την εύρυθμη και ασφαλή λειτουργία του αυτοκινητόδρομου.

4.Ποιες πρωτοβουλίες θα υπάρξουν εκ μέρους της κυβέρνησης για το συντονισμό εταιρειών, κρατικών φορέων και αυτοδιοίκησης, ώστε να απελευθερώνεται ο αυτοκινητόδρομος, σε περίπτωση που παρουσιαστούν ανάλογα φαινόμενα αποκλεισμών στο μέλλον και να μην είναι οι πολίτες όμηροι της ανικανότητας και της ανεπάρκειας – όπως αποδείχθηκε – των παραχωρησιούχων;»