Οχρίδα. Μια απίστευτη καλοκαιρινή εμπειρία!

Είναι συνηθισμένο φαινόμενο να αγνοούμε ομορφιές που βρίσκονται κυριολεκτικά δίπλα μας, είτε λόγω προκατάληψης είτε λόγω μιας λανθασμένης εικόνας που έχουν δημιουργήσει στο μυαλό μας, άλλα θέματα.

Εντάξει όταν θα σου πούνε για τουρισμό στην Αλβανία ή στη Βόρεια Μακεδονία λογικό είναι να μην πετάξεις από τη χαρά σου ή για να είμαι ειλικρινής να αντιμετωπίσεις με επιφυλακτικότητα την πρόταση.

Έλα μου όμως που στην περίπτωση της Οχρίδας, μιλάμε για κάτι απίστευτα όμορφο, ίσως και εξωπραγματικό σε κάποιες περιπτώσεις, που περιλαμβάνει ότι ακριβώς θα ζητούσες από ένα πλούσιο τουριστικό πακέτο! Αξιοθέατα, εμπειρίες, φυσική ομορφιά, γεύσεις, ιστορία, διασκέδαση, εξαιρετικό φαγητό, ψώνια… Και όλα αυτά σε οικονομική τιμή, σημαντικό στοιχείο για την εποχή μας! Σας φαίνεται υπερβολικό;

Πάμε να δούμε λοιπόν!

Την πρώτη φορά βρεθήκαμε στην Οχρίδα για δύο βράδια 28η Οκτωβρίου. Μια μικρή απόδραση ψάχναμε, που να φτάνεται με το αυτοκίνητο γρήγορα. Έτσι τη γνωρίσαμε και η αλήθεια είναι ότι την αγαπήσαμε.

Τη δεύτερη φορά αποφασίσαμε να περάσουμε Χριστούγεννα εκεί. Βρέθηκα με τους γιούς μου και το απολαύσαμε δεόντως, αν και το κρύο ήταν κάτι παραπάνω από τσουχτερό!

Την τρίτη φορά η απόφαση ήταν λίγο τρελή! Δεκαπενταύγουστο εκεί;

Η εμμονή μας δικαίωσε, οδηγώντας μας στο να ζήσουμε μια μοναδική καλοκαιρινή εμπειρία, ανακαλύπτοντας την άλλη , πολύ πιο φωτεινή πλευρά της λίμνης, που σου προσφέρει απλόχερα ότι χρειάζεσαι για τις διακοπές σου. Μια εντελώς διαφορετική εικόνα από αυτή που είχαμε συναντήσει τις προηγούμενες φορές, με άλλο κόσμο, άλλη ζεστασιά. Με τη λίμνη να μετατρέπεται σε μια μεγάλη θάλασσα, με πλοιάρια και βάρκες, με πλαζ και ξαπλώστρες, με beach bar πολύ προσεγμένα, με cocktails και φαγητά εξαιρετικά και κυρίως με ένα μοναδικό πάντρεμα του χρώματος του ουρανού με αυτό των νερών μιας ήρεμης τεράστιας λίμνης, που σε κάνει να θέλεις να καθίσεις και να χαζεύεις τα παιχνιδίσματα αυτών των χρωμάτων ολόκληρη τη μέρα!

Η Οχρίδα είναι κάθε εποχή διαφορετική, αλλά αν μου ζητήσετε να επιλέξω, χωρίς κανένα ενδοιασμό θα σας προτείνω καλοκαίρι. Τους λόγους θα τους καταλάβετε στη συνέχεια, αν έχετε την υπομονή να διαβάσετε τα γραφόμενα μου!

Ξεκαθαρίζω από την αρχή, ότι όταν ταξιδεύετε θα πρέπει να αφήσετε κατά μέρος την επιφυλακτικότητα που δημιουργούν τα πολιτικά δεδομένα και οι ιστορικές μας διαφορές με το κρατίδιο των Σκοπίων (Βόρεια Μακεδονία). Αφήστε πίσω και πιθανές φοβίες που έχουν καλλιεργηθεί αυτά τα χρόνια. Θα συναντήσετε ανθρώπους φιλικούς, χαμογελαστούς που θα μιλήσουν με αγάπη για την Ελλάδα και τους Έλληνες και αν φτάσει η κουβέντα στα γνωστά θέματα, θα το ξεπεράσουν με ευγένεια – οφείλω να ομολογήσω – κερνώντας σας μια ρακί! Νοιώσαμε απόλυτα ασφαλείς σε όλη τη διαμονή μας, σε όλες τις συναλλαγές μας, σε όλες τις συναναστροφές μας.

Το δεύτερο που θέλω να ξεκαθαρίσω είναι ότι τίποτα από ότι διαβάσετε δεν θα απολαύσετε αν αποφασίσετε να κάνετε το ταξίδι ακολουθώντας κάποιο τουριστικό γραφείο. Το πρόγραμμα με αυτό τον τρόπο είναι πολύ περιορισμένο, η διαμονή είναι σε συγκεκριμένη περιοχή που καμία σχέση δεν έχει με τα όσα μπορείτε να ζήσετε μόνοι σας και γενικά θα σας περιορίσει σε απόλυτο βαθμό την κίνησή σας.

Η διαδρομή από Λάρισα μέχρι Οχρίδα είναι 296 χλμ. Εκ των οποίων τα 211 χλμ μέχρι το Τελωνείο της Νίκης (σε ελληνικό έδαφος δηλαδή). Οδηγείτε από τον δρόμο προς Ελασσόνα και Κοζάνη, φτάνετε έξω από τη Φλώρινα και στρίβετε για το τελωνείο της Νίκης, από όπου θα περάσετε στη Βόρεια Μακεδονία. Απαραίτητες αστυνομικές ταυτότητες ή διαβατήρια, τα σχετικά πιστοποιητικά για covid (δεν ξέρω τι θα ισχύει την περίοδο που θα αποφασίσετε να πάτε, οπότε καλό είναι να ρωτήσετε σχετικά στο τελωνείο – τηλ. 2385045559) και βεβαίως η πράσινη κάρτα για το αυτοκίνητό σας.

Συνοπτικές οι διαδικασίες συνήθως εκεί, αν και πάντα θα συναντήσετε κίνηση, καθώς μεγάλος αριθμός κατοίκων της περιοχής μετακινείται σχεδόν καθημερινά στη γειτονική μας χώρα για ψώνια, καύσιμα κτ.λ. Κάνετε μια στάση και στο duty free (καλές προσφορές σε αλκοολούχα και κολόνιες. Για τσιγάρα προσέξτε γιατί στην επιστροφή σας υπάρχει ο σχετικός έλεγχος).

Σε 10 λεπτά είστε στα Μπίτολα (Μοναστήρι) – αξίζει ένα Σ/Κ εκεί – και ακολουθώντας μία πανέμορφη διαδρομή, σε πολύ καλό και σχετικά καινούργιο δρόμο, θα φθάσετε εύκολα στην Οχρίδα. Προσοχή μόνο στην σήμανση του δρόμου και ιδιαίτερα στα όρια ταχύτητας, αν δεν θέλετε να σας σταματήσει η “Τροχαία” της χώρας. Η δοκιμασμένη μέθοδος αποφυγής τέτοιων περιστατικών, με απόλυτη επιτυχία, είναι να βρίσκεστε μονίμως πίσω από αυτοκίνητο με Σκοπιανές πινακίδες. No problem!

Φθάνοντας στην πόλη της Οχρίδας ακολουθείτε τις ταμπέλες (ή το gps) που οδηγούν στο μοναστήρι του Οσίου Ναούμ (Sveti Naum) , αναλυτικότερα παρακάτω, βγαίνετε από την πόλη και βρίσκεστε σε μια παραλίμνια διαδρομή με μικρά ξενοδοχεία, νοικιαζόμενα σπίτια, beach bar, παραλίες, ομπρέλες θαλάσσης, γιατί εκεί αξίζει να βρεθείτε το καλοκαίρι.

Επιλογές πολλές!

Αν θα πρέπει να σας προτείνω κάτι, ανεπιφύλακτα σας λέω: Villa Mina!

Η περιοχή που βρίσκεται είναι το Lagadin (αναζητείστε το στο booking) και δείτε το ΕΔΩ

Σχετικά πιο ακριβό από το μέσο όρο της περιοχής αλλά απλά τέλειο! Καθαρό, με την πισίνα του, από την οποία απολαμβάνετε τη θέα της λίμνης, φοβερό πρωινό και εξυπηρέτηση 24 ώρες. Φιλικότατος ιδιοκτήτης που παρεμπιπτόντως φτιάχνει δικό του ρακί, με γεύση κεράσι που αξίζει να το δοκιμάσετε. Με 80 ευρώ έχετε ολόκληρο το πακέτο που θα θέλατε… Αν θέλετε κάτι πιο απλό, θα βρείτε επιλογές από 30€!

Στα 20 μέτρα από το ξενοδοχείο θα βρείτε , απλά κατεβαίνοντας στη λίμνη, το beach bar και στα δεξιά του την παραλία του lagadin, γιατί το μπάνιο στη λίμνη το καλοκαίρι είναι πραγματική απόλαυση. Τα νερά είναι κατακάθαρα, μην τα φοβηθείτε απλά δοκιμάστε μια εμπειρία που θα σας μείνει αξέχαστη… (Εντάξει δεν είναι παραλία της Μήλου ή του Αιγαίου, αλλά δεν θα σας χαλάσει καθόλου)…

Πεινάσατε;

200 μέτρα δεξιά όπως κατεβαίνετε από το ξενοδοχείο στη λίμνη, θα γνωρίσετε μια μοναδική γαστρονομική εμπειρία. Έχοντας γυρίσει τα Βαλκάνια, θα σας πω ότι για μένα τουλάχιστον, είναι το καλύτερο εστιατόριο που έχω επισκεφτεί. Φοβερό φαγητό, τέλεια εξυπηρέτηση, καθαριότητα σε απόλυτο βαθμό και τιμές Βόρειας Μακεδονίας. Όταν έρθει ο λογαριασμός θα απορείτε και θα πιστεύετε ότι έγινε κάποιο λάθος. 15 ευρώ δύο άτομα, πλήρες γεύμα και ποτά; Dva Bizera! Ξενοδοχείο 4 αστέρων (μπορείτε να το επιλέξετε και για διαμονή) και εστιατόριο 15 αστέρων!!! ΕΔΩ

Φθάσατε λοιπόν, εγκατασταθήκατε, φάγατε…ώρα για ξεκούραση.

Απολαύστε το απόγευμα το μπάνιο σας στη λίμνη ή την πισίνα, χαλαρώστε και περιμένετε τη στιγμή που ο ήλιος θα δύσει και το χρώμα του καλοκαιρινού ουρανού θα ενωθεί με αυτό των νερών της λίμνης. Είναι η ώρα της απόλυτης χαλάρωσης, του “αδειάσματος”, που σου δημιουργεί και όχι τυχαία , την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε κάποιο νησί, αγναντεύοντας τη θάλασσα.

Ευκαιρία για κάποιες χρήσιμες πληροφορίες:

Η Λίμνη της Οχρίδας είναι μια από τις βαθύτερες (294 μ.) και αρχαιότερες λίμνες της Ευρώπης, με μοναδικό υδατικό οικοσύστημα, το οποίο περιλαμβάνει περισσότερα από 200 ενδημικά είδη. Λόγω της σημασίας της, η λίμνη χαρακτηρίστηκε από την UNESCO Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς το 1979. Υπάρχουν τρεις πόλεις στις ακτές της λίμνης: η Οχρίδα και η Στρούγκα στην πλευρά της Βόρειας Μακεδονίας και το Πόγραδετς στην Αλβανία (που τελευταία αναπτύσσεται αρκετά τουριστικά) και ο τουρισμός – που κατέρρευσε μετά τη γιουγκοσλαβική κρίση – αποτελεί το κύριο κομμάτι της τοπικής οικονομίας. Τα νερά της είναι κατακάθαρα και διαυγή μέχρι και βάθους 20 μέτρων και πρέπει να απολαύσετε το μπάνιο σας εκεί όσο ακόμα η αστικοποίηση της περιοχής δεν την τραυματίζει σοβαρά.

Νόμισμα είναι το δικό τους δηνάριο με αναλογία 1€ = 61,5 δηνάρια.

Οι τιμές είναι πραγματικά φθηνές. Για να είμαι ειλικρινής ήταν ( γιατί τελευταία φορά που βρέθηκα εκεί ήταν το καλοκαίρι του 2019) αν και από ότι έχω μάθει δεν έχουν αλλάξει τα πράγματα. Το ποτό στα 2 €, καφές όχι πάνω από 1€, πλήρες φαγητό με 6-7 € το άτομο (να κοιτάτε και να ζητάτε πάντοτε καταλόγους), μπορείτε να πληρώσετε με κάρτα παντού, ενώ εύκολα θα συνεννοηθείτε με λίγα αγγλικά αν και πολλοί ξέρουν τα βασικά ελληνικά.

Για ταξί – θα τα πούμε και παρακάτω – πάντοτε ρωτήστε την τιμή πριν ανεβείτε. Από το Villa Mina μέχρι την πόλη της Οχρίδας, για μια απόσταση περίπου 7 χλμ θα πληρώσετε το πολύ 300 δηνάρια (5€). Οπότε δεν ανησυχείτε ούτε για το πάρκινγκ στο κέντρο της πόλης, ούτε για το αν θα πιείτε και πως θα γυρίσετε στο ξενοδοχείο, ούτε αν θα σας σταματήσει η τοπική τροχαία για έλεγχο. Προσέξτε πάντως γιατί το καλοκαίρι οι έλεγχοι για αλκοτέστ είναι καθημερινοί!

Το φαγητό θα σας αρέσει και όπως ισχύει παντού και πάντοτε, αποφύγετε τα πολύ τουριστικά εστιατόρια (Κανόνας διαχρονικός). Θα βρείτε τα πάντα από τοπική – τυπική βαλκανική κουζίνα-, ιταλική και διεθνή, ενώ υπάρχουν πραγματικά αξιόλογα εστιατόρια για να φάτε και να περάσετε καταπληκτικά… (Θα προτείνω παρακάτω)

Σπεσιαλιτέ τους η πέστροφα της λίμνης και η σχετική ψαρόσουπα. Προσωπικά κόλλησα με το γεμιστό ψαρονέφρι με μπλε τυρί. Τι ψαρόσουπα τι ψαρονέφρι… Δοκιμάστε το μπουρέκι τους με σπανάκι ή τυρί ή κιμά… Προσεγμένα και μόλις 0,80€ μια κομματάρα! Το makalo για ορεκτικό με γιαούρτι και σκόρδο (κάτι σαν τζατζίκι δηλαδή). Ειδική αναφορά στα κρασιά τους τα οποία είναι πραγματικά πολύ καλά: Τα κρασιά των Σκοπίων παίζουν πάντα δυνατά στα βραβεία και αρκετές φορές λαμβάνουν και trophies. Η βιομηχανία κρασιού στη χώρα έχει ενδιαφέρον.

Tamjanika και Vranec τοπικά και εξαιρετικά κρασιά, ενώ το ρακί πάει και έρχεται καθώς ας μην ξεχνάμε ότι εδώ είναι … Βαλκάνια!

BayofBones και Μοναστήρι του Οσίου Ναούμ…

Μόνο μπάνιο και χαλάρωση; Πάμε και μια βόλτα, ανακαλύπτοντας τη διαδρομή που οδηγεί από το Lagadin στα σύνορα της Αλβανίας… Δίπλα στη Λίμν,η μια εξαιρετική διαδρομή με εκπλήξεις και όμορφα μέρη… Από το Villa Mina η διαδρομή μέχρι το Μοναστήρι του Οσίου Ναούμ είναι 20 χλμ (και άλλα τόσα να γυρίσεις) και θα χρειαστείτε περίπου 30 λεπτά.

Συναντάτε αρχικά το Πεστάνι, ένα μικρό χωριό των 1300 κατοίκων, που σφύζει το καλοκαίρι από ζωή (εξαιρετικά παραθαλάσσια μαγαζάκια για φαγητό) και στη συνέχεια οπωσδήποτε στάση στον κόλπο των Οστών… Bay of Bones και το “Μουσείο του νερού”.

Λίγο πριν, να έχετε το νου σας, καθώς θα περάσετε από μια από τις καλύτερες παραλίες της Λίμνης, την Beach Gradishte 3 (Jungle beach). Πολύ ωραίο σκηνικό, καθαρά νερά, μουσική reggae και καφεδάκι. That’s life!

Bay of Bones αμέσως μετά… Μια αυθεντική ανακατασκευή του οικισμού παλαιολιθικών κατοικιών, ένας από τους πιο ελκυστικούς προορισμούς στην Οχρίδα .

Χρονολογείται μεταξύ 1200 και 700 π.Χ., ο αρχικός προϊστορικός οικισμός καταλάμβανε 8500 τετραγωνικά μέτρα. Η λίμνη της Οχρίδας, αρκετά ρηχή κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, επέτρεψε την ανέγερση μιας τεράστιας ξύλινης κατασκευής πάνω από το νερό, που θεωρείται από πολλούς ως ένας από τους μεγαλύτερους προϊστορικούς οικισμούς.

Η αρχαιολογική έρευνα πραγματοποιήθηκε μεταξύ 1997 και 2005, κατά την οποία ανακαλύφθηκε μεγάλος αριθμός ανασκαμμένων υπολειμμάτων.

Τα ευρήματα υποδεικνύουν έναν τεράστιο οικισμό, που υποστηρίζεται από 10.000 ξύλινους σωρούς, καθένας αγκυρωμένος στον πυθμένα της λίμνης. Οι ειδικοί τοποθετούν τον οικισμό στο τέλος της Εποχής του Χαλκού και στην αρχή της Εποχής του Σιδήρου, καθιστώντας τον ουσιαστικά ηλικίας άνω των 3000 ετών. Το όνομα Bay of Bones , αν και επινοήθηκε για να ακούγεται ελκυστικό, είναι στην πραγματικότητα αρκετά ακριβές. Ο χώρος της ανασκαφής παρείχε μια σειρά από ευρήματα, μεταξύ των οποίων ήταν άφθονα υπολείμματα ζώων και κατακερματισμένα αλλά καλά διατηρημένα αγγεία.

Ο οικισμός αριθμεί 24 αντίγραφα προϊστορικών σπιτιών, που αφηγούνται την καθημερινότητα των προϊστορικών ανθρώπων που ζούσαν στην κοινότητα.

Επισκεφθείτε το και απολαύστε το σκηνικό πληρώνοντας για είσοδο 100 δηνάρια (1,5€)…

Από εκεί διανύετε άλλα 14 χλμ και φθάνετε στο Μοναστήρι του Οσίου Ναούμ, ακριβώς δίπλα στα σύνορα με την Αλβανία.

Η Μονή είναι χτισμένη σε μικρό ύψωμα, έχει κι ένα ξενοδοχείο για όποιον θέλει να μείνει εδώ, και την κεντρική εκκλησία στο κέντρο μεγάλου προαύλιου. Ο ναός, χτισμένος γύρω στο 900, με εκπληκτικές ελληνικές τοιχογραφίες της εποχής με αχνά χρώματα και έχει κι ένα δίπλα χώρο με το μνήμα του Οσίου Ναούμ. Ο ίδιος υπήρξε μαθητής των Κυρίλλου, Μεθόδιου και Κλήμη που αγωνίστηκαν για τη διάδοση της χριστιανικής πίστης στα Βαλκάνια.

Εγώ μένω εντυπωσιασμένος από δύο πράγματα! Το πρώτο είναι η οργιώδης ομορφιά της φύσης, που τα λόγια δεν μπορούν να την περιγράψουν και το δεύτερο είναι η τουριστική έξαρση που επικρατεί! Όχι άδικα πάντως…

Θα μπορούσα να γράφω για ώρες αλλά θα σας αφήσω να το ζήσετε όταν το επισκεφθείτε. Φροντίστε να είναι άνοιξη ή καλοκαίρι γιατί το χειμώνα κατά 90% θα βρείτε το δρόμο αποκλεισμένο από παγετό ή χιόνια και δεν θα μπορέσετε να απολαύσετε τη φύση.

Εδώ βρίσκονται οι φυσικές πηγές που τροφοδοτούν τη λίμνη της Οχρίδας (ποταμός Drim), συνδέονται με τα νερά της Λίμνης Πρέσπα, φιλτράρονται μέσα από στρώματα βράχων και αναβλύζουν ξανά στην περιοχή . Είναι κατακάθαρα (μπορείτε να πιείτε).

Με ένα εισιτήριο των 5 ευρώ θα κάνετε με τη βάρκα τη βόλτα διάρκειας 45 λεπτών, που είναι πραγματικά εντυπωσιακή, φθάνοντας μέχρι το σημείο που αναβλύζουν οι πηγές! Όλα τα λεφτά η βαρκάδα, η παραλία μετά και το δεύτερο Cuba Libre, το πιο γνωστό beach bar της Λίμνης, με τις ξύλινες κατασκευές να φθάνουν μέσα στα νερά…

Τουριστικό Tip:

Αν θέλετε να συνδυάσετε την επίσκεψη στο Μοναστήρι με μια “κρουαζιέρα” στη Λίμνη δεν έχετε παρά να κατεβείτε στην Οχρίδα, στο Λιμάνι και να μπείτε σε κάποιο από τα πλοιάρια που κάνουν καθημερινά αυτό… Με 10 € το άτομο, θα πάτε μέσω λίμνης στο Μοναστήρι του Οσίου Ναούμ, θα δείτε τις όχθες της Λίμνης αλλά κυρίως θα έχετε μια πανοραμική εικόνα της Οχρίδας, από τη λίμνη που είναι πραγματικά ενδιαφέρουσα! Σε πολλές περιπτώσεις η “κρουαζιέρα” συνδυάζεται και με στάση σε κάποια από τις παραλίες και αν θέλετε να βουτήξετε… Κλείστε το εισιτήριο από το προηγούμενο βράδυ και επιλέξτε καλύτερα απογευματινό δρομολόγιο (καλοκαίρι είναι , ο ήλιος είναι ενοχλητικός!)

Αυτό που αξίζει πραγματικά είναι η πανοραμική εικόνα της παλιάς πόλης της Οχρίδας και της εκκλησίας του Αγίου Ιωάννη του Κανέο του πιο πολυφωτογραφημένου αξιοθεάτου της Οχρίδας σύμφωνα με τους ειδικούς. Θα δείτε και το πρώην εξοχικό (ένα από τα πολλά του Τίτο) Vila Biljana , περιουσία σήμερα του κράτους της Βόρειας Μακεδονίας και το οποίο έχει – λογικό είναι – φοβερή θέα προς την παλιά πόλη της Οχρίδας.

Στη μετα-Γιουγκοσλαβική εποχή, η Vila Biljana άρχισε να χρησιμοποιείται από πολιτικούς της χώρας. Σήμερα, η βίλα ανήκει στην κυβέρνηση της Βόρειας Μακεδονίας, της οποίας οι πολιτικοί τη χρησιμοποιούν ως προσωπική τους καλοκαιρινή βίλα (ενώ χρησιμοποιείται επίσης για να φιλοξενήσει αξιωματούχους και διπλωματικούς απεσταλμένους). Δεδομένου ότι η βίλα φιλοξενεί κυβερνητικούς πολιτικούς “υψηλού επιπέδου”, η πρόσβαση είναι αυστηρά απαγορευμένη για το κοινό.

Να κάνω μια μικρή παρένθεση: Είναι γνωστό ότι ο Τίτο είχε ακριβά γούστα! Στη διάρκεια της θητείας του σαν πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, απέκτησε 34 εξοχικές κατοικίες , στα ωραιότερα μέρη της χώρας του! Κάστρα, κυνηγετικές κατοικίες, παραθαλάσσια αρχοντικά, πολυτελή παλάτια… Πολλά χτίστηκαν από την αρχή , άλλα αποκτήθηκαν μέσω της διαδικασίας εθνικοποίησης, από τη βασιλική οικογένεια Karađorđević της Γιουγκοσλαβίας. Είπαμε σοσιαλισμός και … αυτοδιαχείριση!

Αν μη τι άλλο γυρίζετε στο ξενοδοχείο σας γεμάτοι εικόνες!

Και το βράδυ; Φυσικά Οχρίδα by night!

Γιατί το καλοκαίρι η Οχρίδα μετατρέπεται σε μια πολύβουη πόλη, με κόσμο να τριγυρνά στους δρόμους της και τα μαγαζιά της, με υπέροχα μπαράκια, club, ταβέρνες, lounge bars και σας προσφέρει τα πάντα!

Έχοντας ζήσει την πόλη και τις άλλες εποχές, μπορώ να πω με σιγουριά ότι το καλοκαίρι η Οχρίδα είναι απλά εντυπωσιακή, με πολλές επιλογές για να μην βαρεθείτε ούτε μια βραδιά.

Με 5 ευρώ στο ταξί φθάνετε στο κέντρο της πόλης, απολαμβάνετε τη βόλτα σας στον κεντρικό πεζόδρομο ( Petar Chaulev) χαζεύοντας τα μαγαζιά, στα οποία θα βρείτε σίγουρα κάτι να αγοράσετε (παρεμπιπτόντως στο τέλος του πεζόδρομου υπάρχει το Waikiki με προϊόντα στη μισή τιμή από τα ίδια στην Ελλάδα!) , πιείτε τον καφέ σας δίπλα στη λίμνη, στο Porta (η αίσθηση του νησιού κυριαρχεί!) και περπατώντας στο δρόμο δίπλα από τη λίμνη, που οδηγεί στο κάστρο του Σαμουήλ, επιλέξτε για τη συνέχεια ένα από τα πολλά μπαρ για το ποτό σας…

Lotos, Momir, NOA Lounge Bar, Liquid και φυσικά στο ένα και μοναδικό Cadmo lounge bar, με ζωντανή μουσική τα περισσότερα βράδια, με την καταπληκτική του εξέδρα στη λίμνη, όπου θα απολαύσετε υπέροχο φαγητό, καθαρό ποτό και αξέχαστα βράδια…

Τελειώσαμε;

Για πίτσα στη Leonardo, στον από πάνω δρόμο Tsar Samoil και στην πλατεία της Αγίας Σοφίας στη Via Sacra. Εκεί, στην πλατεία Αγίας Σοφίας, απέναντι από την ομώνυμη εκκλησία, θα βρείτε και την καλύτερη ταβέρνα της Οχρίδας τηνSveta Sofia

Φαγητό άλλου επιπέδου, παραδοσιακές γεύσεις, φοβερά κρεατικά , κρασιά και βιολιά να παίζουν για εσάς όλο το βράδυ. Αν δεν δοκιμάσετε … απλά θα χάσετε!

Και για after καταστάσεις εννοείται Jazz in, λίγο πιο κάτω από την Sveta Sofia, μετά τη 01.00 και προς το κέντρο το Duck Café, με jazz blues rock μουσική (Εννοείται ζωντανή μετά τη 01.00) και το Cuba Libre Night club λίγο πιο πάνω.

Από τιμές; Καλύτερες δεν γίνεται… Καφέ 1€, ρακί 1€, ποτό στα 2,5€, μπύρα 1€, φαγητό τα δύο άτομα γύρω στα 15€ (με κρασί), ενώ για μια οικογενειακή πίτσα δεν θα πληρώσετε πάνω από 5€. Αυτά πληρώναμε το καλοκαίρι του 2019 (προ κορωνοϊού), φαντάζομαι ότι οι όποιες αλλαγές θα είναι μικρές…

Αν αντέχετε ακόμη, επιστροφή με ταξί στο ξενοδοχείο, τραπεζάκι δίπλα στην πισίνα και απολαύστε το αυγουστιάτικο φεγγάρι πάνω από τη λίμνη για …όσο μένουν τα μάτια σας ανοιχτά.

Να μην ξεχάσω να σας πω ότι, είναι προτιμότερο να πληρώνετε είτε σε τοπικό νόμισμα (μπορείτε να ανταλλάξετε τα ευρώ σε κάποιο από τα ανταλλακτήρια ή σε κάποια τράπεζα) ή με κάρτα. Δέχονται ευρώ παντού αλλά η στρογγυλοποίηση γίνεται πάντοτε προς τα πάνω…

Tip για όλους:

Καλοκαίρι, λίμνη, Οχρίδα, Beach bar; Cuba libre!!!

Το απόλυτο beach bar που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από κάποιο αντίστοιχο σε νησί! Καταπληκτικές εγκαταστάσεις, εξέδρα μέσα στη Λίμνη, με ομπρέλες , μεγάλες μαξιλάρες και ξαπλώστρες, ανοιχτό από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ. Μπορείτε να πείτε από καφέ μέχρι ποτό και να φάτε (προσεγμένη η κουζίνα του).

Το βράδυ ετοιμαστείτε για μουσικά happenings, latin καταστάσεις και ζωντανές μπάντες για ατελείωτα πάρτυ!!! 3χλμ περίπου από την πόλη της Οχρίδας, στη μέση της διαδρομής Οχρίδα – Villa Mina… Καλού κακού πριν πάτε κάντε ένα τηλέφωνο να κλείσετε τραπέζι ή ξαπλώστρα, ειδικά όταν υπάρχουν και μουσικά happenings (00389 75 357 545)

Αν δεν πάτε, δεν έχετε δει τίποτα!

Tip για τους λάτρεις του αυθεντικού:

Ακριβώς πίσω από το Porta… και το ξενοδοχείο Aleksandria, στον παραλιακό δρόμο, βρίσκεται ένα μικρό μαγαζάκι, που θυμίζει παράγκα, το Podrum Ohrid.

Καθίστε στα παλιά ξύλινα τραπεζάκια του και δοκιμάστε το φαγητό του. Παραδοσιακή τοπική κουζίνα αλλά και ψητά σχάρας. Λαχανοντολμάδες με μπέικον, φασόλια στη γάστρα, μελιτζάνες μαγειρεμένες με ντομάτες και έναν εξαιρετικό vegetarian γύρο, κάποιες προτάσεις που πρέπει να δοκιμάσετε!

Αντί επιλόγου…

Αν ψάχνετε ένα μέρος, που χωρίς να πληρώσετε μια περιουσία, θα χαλαρώσετε, θα ξεκουραστείτε, θα δείτε πράγματα, θα απολαύσετε φύση, θα φάτε εξαιρετικά και θα διασκεδάσετε, θα σας πρότεινα χωρίς κανένα ενδοιασμό, λίγες ημέρες στην Οχρίδα.

Αρκεί να πάτε με το δικό σας αυτοκίνητο, να αποφύγετε τη διαμονή στη Στρούγκα ή την πόλη της Οχρίδας , να μείνετε στην περιοχή του Lagadin και να μην φοβηθείτε να βουτήξετε στη λίμνη…

ΥΓ

Δεν αναφέρω λεπτομέρειες για την πόλη της Οχρίδας γιατί θα τα πούμε αναλυτικά κάποια άλλη φορά!

Καληνύχτα Κεμάλ!

Καληνύχτα Κεμάλ
“…νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί,
με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί
Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ
Καληνύχτα…”
Αυτοί οι στίχοι του Νίκου Γκάτσου, από το αγαπημένο τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι,
γυρνάνε στο μυαλό μου αυτές τις ημέρες, καθώς παρακολουθώ τα όσα συμβαίνουν στην
Ουκρανία.
Και παρ’ όλες τις εφηβικές ψευδαισθήσεις για την αλλαγή του κόσμου και της κοινωνίας,
για την παγκόσμια ειρήνη και δικαιοσύνη, για την αυτοδιάθεση των λαών και τη συνύπαρξη
όλων σε έναν πλανήτη διαφορετικό από αυτόν που γνώρισαν οι προηγούμενες γενιές,
προσγειώνομαι και πάλι στην απλή πραγματικότητα και στον σκληρό ρεαλισμό, που
καταλήγει στην επικράτηση του ισχυρού, στην ήττα του αδύναμου και στη μοναχική πορεία
όσων προσδοκούν σε κάτι περισσότερο, από αυτό που αντιστοιχεί στο μέγεθος της
ιστορικής τους διαδρομής.
Δεν είμαι διεθνολόγος ούτε θα διεκδικήσω αυτόν τον τίτλο.
Υπάρχουν οι ειδικοί, αν και το να αναζητάς αντικειμενική κρίση, μέσα σε αυτόν τον
κυκεώνα εξαρτήσεων και λεπτών ισορροπιών, είναι σα να ψάχνεις βελόνα στα άχυρα…
Αφήνω και τις σχετικές στρατιωτικές και επιχειρησιακές αναλύσεις για τους “κατά
επάγγελμα ειδικούς”, που γέμισαν τις τηλεοπτικές οθόνες, ξεφυτρώνοντας σαν μανιτάρια,
γεμάτοι γνώση – πόσο τους ζηλεύω- για τα πάντα: Τι αριθμούς στρατιωτικών δυνάμεων, τι
σχέδια επιχειρήσεων, τι γνώση όλων των ιδιαίτερων συνθηκών ενός πολέμου, τι εκτιμήσεις
για την επόμενη κίνηση των δύο πλευρών, τι… Τα πάντα και σε τιμή ευκαιρίας!
Δυο απλά πράγματα θα ήθελα απλά να σας μεταφέρω:
Δεν ξυπνήσαμε , μετά την εισβολή της Ρωσίας, σε έναν “αλλιώτικο κόσμο”, όπως με
μεγάλη δόση ρομαντισμού πολλοί υποστήριξαν.
Ξυπνήσαμε και ξυπνάμε στον ίδιο κόσμο, που κυριαρχεί το “δίκαιο του ισχυρού”, που
τρελοί και παρανοϊκοί ηγέτες νοιώθουν ότι “ήρθε η στιγμή να συνομιλήσουν μόνοι τους με
την ιστορία”, που πολιτικοί συμβιβασμοί και συμφέροντα καθορίζουν τύχες εθνών και
λαών, που η στρατιωτική δύναμη, τα όπλα και το αίμα βάφουν τις γραμμές των νέων
συνόρων.
Ξυπνήσαμε στον ίδιο κόσμο, που οι “αδύναμες χώρες” απειλούνται από τις ισχυρές, που οι
“λυκοσυμμαχίες” στη δύσκολη στιγμή παύουν να υπάρχουν, που απλοί άνθρωποι από τη
μια στιγμή στην άλλη χάνουν τις ζωές τους και ανακαλύπτουν το δρόμο της προσφυγιάς.
Ξυπνήσαμε στον ίδιο κόσμο, με τα ίδια προβλήματα, με τις ίδιες ανισότητες, με την αδικία
και το φόβο για το αύριο.
Οι αφορμές είναι διαφορετικές αλλά το παιχνίδι στην ουσία το ίδιο: Όπως στην Κύπρο,
όπως στη Βόρεια Αφρική, όπως στη Συρία, όπως σήμερα στην Ουκρανία ή αύριο κάπου
αλλού…
Δεν τον αλλάξαμε τον κόσμο όταν έπρεπε και σήμερα πληρώνουμε το κόστος της
αδυναμίας μας.
Και το δεύτερο…
«Αυτό το πρωινό, υπερασπιζόμαστε το κράτος μας μόνοι μας. Όπως χθες, οι πιο
δυνατές δυνάμεις του κόσμου κοιτάζουν από απόσταση», είπε σε ένα του διάγγελμα ο
Ουκρανός πρόεδρος…
20 λέξεις για να περιγραφεί η πιο σκληρή αλήθεια. Αυτή της μοναξιάς την ώρα της κρίσης.
Το να μπορείς να υπερασπιστείς μόνος σου τη χώρα σου αν έρθει η στιγμή… Γιατί αν
αποκοιμηθείς με τις “διαβεβαιώσεις” των άλλων και ξεχαστείς στις υποσχέσεις όσων θα
βρίσκονται από απόσταση, το έχασες το παιχνίδι…
Προφανώς και πρέπει να φτιάξεις τις συμμαχίες σου, να χτίσεις φιλίες και συνεργασίες,
αλλά δε γίνεται να βάζεις την άμυνα της χώρας σου σε δεύτερο πλάνο.

Ούτε βέβαια να επιχειρηματολογείς λαϊκίζοντας για το “πόσα σχολεία θα μπορούσαμε να
χτίσουμε αν δεν αγοράζαμε τα Rafale”…
ΥΓ
Το ότι σε αυτή τη χώρα υπάρχουν πολίτες αλλά και κόμματα, που υποστηρίζουν έναν
παρανοϊκό αρχηγό κράτους, που δε διστάζει να βάλει σε κίνδυνο ολόκληρο τον κόσμο, να
εισβάλει σε άλλη χώρα, να απειλήσει τους πάντες και τα πάντα, να ερμηνεύσει “κατά το
δοκούν” την ιστορία και να επιχειρήσει να την ξαναγράψει, είναι πραγματικά λυπηρό.
Το ότι οι ίδιοι θεωρούν πως ο Πούτιν θα “μας δώσει” πίσω την Αγιά Σοφιά και θα εξοντώσει
τον εχθρό μας (παρόλο που του πουλά οπλικά συστήματα)… είναι πραγματικά επικίνδυνο.