Την Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου οι ανακοινώσεις των υποψηφίων!

Στο «μαρτύριο της σταγόνας» υποβάλλονται οι εν δυνάμει υποψήφιοι Δήμαρχοι καθώς  οι ανακοινώσεις για τις μεγάλες πόλεις ( θα είναι καi η Λάρισα ανάμεσα σε αυτές;) θα γίνουν την Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου, κατά τη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ.

Σήμερα το μεσημέρι  ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ,  θα συμμετάσχει σε σύσκεψη με την Επιτροπή Ανάδειξης των υποψηφίων  και θα εξετάσει τον κατάλογο με τα ονόματα όσων συγκεντρώνουν ισχυρές πιθανότητες να εκλεγούν και μπορούν να εγγυηθούν την υλοποίηση της μεταρρύθμισης του «Καλλικράτη.

Αναμένεται μέχρι την Τετάρτη η ανακοίνωση ενός δεύτερου μέρους υποψηφιοτήτων (περίπου 100), μετά τους πρώτους 70 που είχανε ανακοινωθεί στις 3 Αυγούστου.

Την Κυριακή κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του Εθνικού Συμβουλίου θα ανακοινωθούν οι υποψήφιοι για τις 13 Περιφέρειες και οι υποψήφιοι δήμαρχοι των μεγάλων πόλεων.

Έτσι οι υποψήφιοι θα πρέπει να περιμένουν άλλες 6 ημέρες, μέχρι να ακούσουν και επίσημα τα ονόματα τους!

Αλλά θα μου πείτε τι είναι 6 ημέρες μπροστά στην … αιωνιότητα;

Τέλος στο κάπνισμα σε δημόσιους χώρους

 Σε ισχύ τίθεται από την 1η Σεπτεμβρίου η ολική απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους. Σήμερα η υπουργός Υγείας, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, θα παρουσιάσει τα σχετικά μέτρα σε συνέντευξη Τύπου.

Πριν από τη συνέντευξη, θα γίνει συνάντηση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου με τα στελέχη του μηχανισμού ελέγχου για την απαγόρευση του καπνίσματος, στο κτήριο του Εθνικού Κέντρου Επιχειρήσεων Υγείας.

Από 1ης Σεπτεμβρίου απαγορεύεται χωρίς εξαίρεση το κάπνισμα σε όλους τους δημόσιους χώρους, τους εργασιακούς, καφέ, μπαρ κ.λπ.

Ορίζεται ότι θα δοθεί μεταβατική περίοδος οκτώ μηνών σε καζίνα και νυχτερινά κέντρα με εμβαδόν άνω των 300 τ.μ., ώστε να συμμορφωθούν.

Στο διάστημα αυτό θα γίνονται αυστηροί έλεγχοι για να διαπιστωθεί εάν προχωρά ο διαχωρισμός των χώρων σε καπνιζόντων και μη.

Από 1ης Σεπτεμβρίου καταργούνται, επίσης, τα καπνιστήρια σε όλους τους χώρους εργασίας και οι καπνίζοντες θα πρέπει να πηγαίνουν έξω από την είσοδο του κτηρίου ή στην ταράτσα.

Παράλληλα, θα απαγορεύεται κάθε είδους διαφήμισης ή προώθησης καπνού.

Ο έλεγχος για την τήρηση των διατάξεων του νόμου δίνεται στην αστυνομία ή στο λιμενικό, ανάλογα με τους χώρους αρμοδιότητας.

Φοβάμαι ότι και  η Μαριλίζα θα έχει την τύχη των προηγουμένων Υπουργών Υγείας που σχεδίασαν επί χάρτου, αγνοώντας και τις πραγματικές συνθήκες της Ελληνικής Κοινωνίας αλλά και τις τεράστιες αδυναμίες των ελεγκτικών μηχανισμών.

Γιατί αν περιμένει το Υπουργείο από Δημοτική Αστυνομία και επόπτες υγείας να ελέγχουν όλους τους χώρους στους οποίους απαγορεύεται το κάπνισμα … ε! , …ψυχή βαθιά!

Πάρτε για παράδειγμα τη Λάρισα. Χιλιάδες μαγαζιά, ατέλειωτες δημόσιες υπηρεσίες, μικρά και μεγάλα καφέ, τι να ελέγξει η Δημοτική Αστυνομία και πόσες φορές;

Ποιες περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης έχει η συγκεκριμένη απαγόρευση, από αυτές που διαθέτει ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας για παράδειγμα ή ο Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός; Και αν μιλήσουμε για τους χώρους εστίασης και διασκέδασης -στους οποίους απευθύνεται ο νόμος- θα διαπιστώσουμε ότι υπάρχει ένας τεράστιος κατάλογος απαγορεύσεων που απλώς αγνοούνται ή καταστρατηγούνται.

Δεν υποστηρίζω την απαγόρευση των … απαγορεύσεων. Απλά υποστηρίζω ότι χρειάζονται ρεαλιστικές προσεγγίσεις προκειμένου να υπάρχουν αποτελέσματα.

Ποτίζουν με τα απόνερα του βιολογικού και βρωμά η μισή Λάρισα!

Με μια αποπνικτική μυρωδιά βόθρου ζούνε οι μισοί τουλάχιστον κάτοικοι της Λάρισας τις τελευταίες ημέρες και κανείς υπεύθυνος δεν συγκινείται!

Ειδικά τις πρωινές ώρες η κατάσταση είναι ανυπόφορη ειδικά στις συνοικία της Νέας Σμύρνης και του Αγ. Γεωργίου, ενώ και τα κοντινά χωριά προς τη μεριά του Συκουρίου κυριολεκτικά υποφέρουν!

Πιστέψαμε ότι αυτό οφείλεται στη λειτουργία κάποιου εργοστασίου.

Τελικά οι πληροφορίες μας λένε ότι η απίστευτη αυτή βρώμα οφείλεται στο ότι διοχετεύονται για πότισμα των αγροτικών καλλιεργειών τα απόνερα του βιολογικού καθαρισμού της πόλης και λόγω των υψηλών θερμοκρασιών το νερό είναι ελάχιστο και επιπλέουν όλα τα «υπόλοιπα»!

Δεν γνωρίζω αν αυτό βοηθά στην αύξηση της παραγωγής, γνωρίζω όμως ότι υπάρχουν αρμόδιοι που πρέπει επιτέλους να παρέμβουν.

Το ίδιο και ο εισαγγελέας!

Η αρμόδια υπηρεσία της Νομαρχίας δεν άκουσε και δεν μύρισε τίποτα;

Πρόταση Συνεργασίας για την ανατροπή στο Δήμο!

Άκρως ενδιαφέρουσα η πρόταση που δημοσιοποίησε η «Δημοκρατική Αριστερά» στη Λάρισα, και προτείνει συνεργασία Σάπκα – Καλογιάννη, ενόψει Δημοτικών εκλογών.

Αναλυτικά στην ανακοίνωση της «Δημοκρατικής Αριστεράς», τονίζονται τα εξής:

«Με την εκπνοή του καλοκαιριού αρχίζει η αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος για τα δημοτικά δρώμενα της περιοχής μας. Στο Δήμο Λάρισας έχουν ήδη γίνει γνωστά ορισμένα ονόματα υποψηφίων δημάρχων και το προσεχές διάστημα αναμένονται και τα υπόλοιπα.

Η «Δημοκρατική Αριστερά» ως κόμμα που παρακολουθεί και συμμετέχει στις διεργασίες που εξελίσσονται, είναι υποχρεωμένη να κοινοποιήσει τις απόψεις της:

1) Οι δημοτικές εκλογές σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να συγχέονται με τις βουλευτικές. Εκλέγουμε δήμαρχο και δημοτικούς συμβούλους καθιστώντας τους υπευθύνους για την καλύτερη διαχείριση και επίλυση των τοπικών προβλημάτων μας. Ο διεκδικητικός χαρακτήρας των δημοτικών παρατάξεων, είναι αναγκαίος και πρέπει να διατηρείται ισχυρός, ανεξάρτητα της ιδεολογικής και πολιτικής συγγένειας με το κυβερνών κόμμα.

2) Η ταύτιση των δημοτικών παρατάξεων με τα πολιτικά κόμματα δεν βοηθά την τοπική αυτοδιοίκηση. Οι ιδεολογικές διαφορές δεν μπορούν να εξαλειφθούν. Η επιδίωξη όμως να μεταφέρονται οι κομματικές αντιπαλότητες στη ζωή του δήμου, αδυνατίζει τις συναινέσεις που χρειάζονται στον αγώνα για τη βελτίωση της καθημερινότητάς μας.

3) Οι δημοτικές εκλογές δεν είναι δημοψήφισμα για τη μια ή την άλλη άποψη. Επίκαιρα και διαχρονικά προβλήματα της χώρας μας, όπως το μνημόνιο και οι αποφάσεις της τρόικας, είναι εύλογο ότι επηρεάζουν πέραν των άλλων και την τοπική αυτοδιοίκηση. Η ευθύνη για τη δυσχερή θέση που βρίσκεται η χώρα μας -είναι αυτονόητο- ανήκει κυρίως στις πολιτικές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που μας κυβέρνησαν. Δεν αγνοούμε όμως και το μερίδιο της ευθύνης που ανήκει σε άλλους φορείς εξουσίας, όπως η τοπική αυτοδιοίκηση. Οι δήμοι –όχι όλοι φυσικά- τακτικά καταγγέλλονται από τους επιθεωρητές δημόσιας διοίκησης ως εστίες διαφθοράς.

Στην αποτίμηση του μνημονίου, οι απόψεις που διατρέχουν την κοινωνία μας, ξεκινούν από τη αποδοχή του ως αναγκαίο κακό και φτάνουν ως την απόρριψή του με την ταυτόχρονη έξοδο της χώρας από τη ζώνη του ευρώ και την Ε.Ε.

Η όποια δημοτική εξουσία προκύψει δεν θα αποφασίσει για τη διαχείριση των ευρύτερων οικονομικών προβλημάτων μας ούτε για την εξέλιξη των σχέσεών μας με τους δανειστές στους οποίους προσφύγαμε.

4) Στόχος και επιδίωξή μας είναι η αλλαγή της δημοτικής αρχής.

Κάτι τέτοιο απαιτεί ευρύτερες συσπειρώσεις, από αυτές που εκφράζει κάθε μία χωριστά από τις υπάρχουσες αντιπολιτευόμενες δημοτικές κινήσεις. Έτσι καθίσταται αναγκαία η σύγκλισή τους. Η μόνη ρεαλιστική συνεργασία είναι μεταξύ των παρατάξεων της «Λαρισαίων Πόλις» με επικεφαλής τον κ. Γιάννη Σάπκα και της «Ενωτικής Πρωτοβουλίας» με επικεφαλής τον κ. Απόστολο Καλογιάννη. Οι δυσκολίες που υπάρχουν δεν είναι αξεπέραστες. Εμπόδια όπως οι κομματικές σκοπιμότητες ή παρεμβάσεις και οι θεμιτές προσωπικές φιλοδοξίες μπορούν να παραμεριστούν. Με δημοκρατικές διαδικασίες, όπως αυτές που προτάθηκαν από την «Ενωτική Πρωτοβουλία» πριν από λίγο καιρό ή με καλύτερες που πιθανόν καταθέσει η «Λαρισαίων Πόλις», μπορούν οι δύο δημοτικές παρατάξεις να επεξεργαστούν το κοινό τους πρόγραμμα, να συγκροτήσουν το κοινό ψηφοδέλτιο και να εκλέξουν τον επικεφαλής του. Βούληση χρειάζεται κι από τις δύο πλευρές. Τόλμη και ανοιχτή καρδιά.

Τα χρονικά περιθώρια δεν είναι μεγάλα, αλλά ούτε και απαγορευτικά.

Εμείς προτείνουμε. Οι αποδέκτες της πρότασης έχουν την ευθύνη για την υποδοχή που θα της επιφυλάξουν»

Ενδιαφέρουσα η πρόταση και λογική υπό προϋποθέσεις:

Η συνεργασία δεν είναι κάτι αόριστο και ουδέτερο. Πρέπει κάπου να στηρίζεται. Εδώ μπορούν να υπάρξουν κοινές απόψεις για την ανάπτυξη της πόλης και τη λειτουργία της νέας δημοτικής αρχής.

Η συνεργασία οφείλει να λαμβάνει υπόψη της την κοινωνική πραγματικότητα αλλά και τις παραταξιακές καταγραφές, που σε ένα μεγάλο βαθμό καταδεικνύουν και τις κοινωνικές αναφορές κάθε μίας παράταξης.

Η συνεργασία οφείλει να καταλήξει στην επιλογή προσώπου υποψηφίου. Ο κ. Καλογιάννης συζητά το ενδεχόμενο να είναι υποψήφιος υπό τον Γ. Σάπκα; Γιατί οι δικές μου πληροφορίες λένε άλλα πράγματα και άλλες δηλώσεις ανεπίσημου χαρακτήρα έχουν γίνει!

Και προφανώς δεν έχει λογική ένας υποψήφιος του οποίου η παράταξη συγκέντρωσε το 40,2% στις προηγούμενες εκλογές να μπει υπό την ηγεσία υποψηφίου του οποίου η παράταξη συγκέντρωσε κοντά στο 7%! Πολιτικά, ηθικά και κοινωνικά δεν μπορεί να είναι αποδεκτό!

Άρα τα πράγματα είναι απλά! Πολύ απλά! Αν η παράταξη του κ. Καλογιάννη ενδιαφέρεται πραγματικά για την αλλαγή στο Δήμο Λαρισαίων, αν δεν θέλει να πραγματοποιήσει μόνο μια εκλογική καταγραφή, αν αντιλαμβάνεται με τη λογική τη συνεργασία, ας συζητήσει και ας συμφωνήσει, για τα αυτονόητα, με την παράταξη του Γ. Σάπκα.

Δεν υπάρχουν αδιέξοδα στην πολιτική. Αδιέξοδες προσωπικές φιλοδοξίες υπάρχουν!

Και μία τελευταία ερώτηση προς την «Δημοκρατική Αριστερά» στη Λάρισα:

Αν δεν «ευδοκιμήσει» η συνεργασία τι θα κάνει; Ποιόν θα στηρίξει;

Το ΠΑΣΟΚ στο … ΤΑΕΚΒΟΝΤΟ

Χαρακτήρα «μίνι- συνεδρίου» δίνουν στο ΠΑΣΟΚ τη συνεδρίαση που θα πραγματοποιηθεί 3-5 Σεπτεμβρίου στο Κλειστό Γυμναστήριο Φαλήρου (γήπεδο ΤΑΕΚΒΟΝΤΟ). Το συγκεκριμένο γήπεδο εξάλλου έχει συνδεθεί με το ν Γ. Παπανδρέου καθώς εκεί πραγματοποιήθηκε το τελευταίο του συνέδριο μετά την εκλογή του στην προεδρία του κόμματος.

Η συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου θα πραγματοποιηθεί με διευρυμένη σύνθεση.

Στο πρώτο στάδιο της διαδικασίας θα συμμετέχουν και στελέχη των Περιφερειακών και των Νομαρχιακών Επιτροπών του Κινήματός μας, της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ, του ΙΣΤΑΜΕ, του Ιδρύματος Ανδρέα Παπανδρέου και του Ινστιτούτου Επιμόρφωσης καθώς και των Τομέων του Ε.Σ., στελέχη από τους φορείς των κοινωνικών εταίρων και τον χώρο της αυτοδιοίκησης.

Την Παρασκευή από τις 4 το απόγευμα θα αρχίσει η διαπίστευση των συνέδρων και η παραλαβή φακέλου με υλικό για τη συνεδρίαση. Την ίδια μέρα, θα μιλήσουν ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου και ο Γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου Σωκράτης Ξυνίδης, ενώ θα καθοριστούν και οι οργανωτικές παράμετροι της διαδικασίας.

Το Σάββατο, όλοι οι σύνεδροι θα κατανεμηθούν σε ομάδες εργασίας που θα επεξεργαστούν τις θέσεις και τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ για την επανεκκίνηση στην οικονομία και την κοινωνία, με έμφαση στο κοινωνικό κράτος και την ανάπτυξη της χώρας. Στο πλαίσιο αυτό, θα αξιολογηθούν τα νέα δεδομένα που προκύπτουν από την κρίση και θα περιγραφούν οι νέοι στόχοι.

Την Κυριακή, το Εθνικό Συμβούλιο

–         θα αξιολογήσει και θα συζητήσει τα πορίσματα των ομάδων εργασίας,

–         θα συζητήσει αναλυτικά και θα αποφασίσει για το πολιτικό πλαίσιο δράσης του ΠΑΣΟΚ την επόμενη περίοδο, και

–         θα αποφασίσει για τους υποψηφίους που θα υποστηρίξει το Κίνημα στις επερχόμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές.

Και έτσι λογικά θα έχουμε και τις επίσημες ανακοινώσεις των ονομάτων των υποψηφίων Περιφερειαρχών, για να μπει τέλος στο μακρύ διάστημα αναμονής, διαρροών, πληροφοριών και των προθέσεων (αγαθών και μη) του κάθε πικραμένου!

Ενδιαφέρον για τις τοποθετήσεις.

Η πρώτη μεγάλη κομματική διαδικασία μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ θα έχει σίγουρα ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Και κυρίως οι τοποθετήσεις γύρω από την ασκούμενη οικονομική πολιτική!

Το στίγμα αναμένεται να δώσει με την εναρκτήρια ομιλία του ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και λογικά θα κινηθεί στην κατεύθυνση του τελευταίου του άρθρου, στην ιστοσελίδα της Κυβέρνησης:

«Να αλλάξουμε τόσο ριζικά την Ελλάδα, ώστε να βγει οριστικά από τον φαύλο κύκλο της παρακμής. Να αναμορφώσουμε τόσο ριζικά το κράτος, ώστε, αντί για εμπόδιο σε κάθε πρωτοβουλία και καινοτομία, να γίνει πραγματικός μοχλός ανάπτυξης και αξιοποίησης των ισχυρών συγκριτικών πλεονεκτημάτων της πατρίδας μας, για να μην ξανακινδυνεύσουμε με χρεοκοπία».

Δεδομένο θεωρείται ότι τόσο η ηγετική ομάδα του κόμματος όσο και το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης θα βρεθούν απέναντι από την σκληρή κριτική των μελών του ΠΑΣΟΚ για τα οικονομικά μέτρα, το ασφαλιστικό, την ανεργία αλλά και την ασφυκτική κατάσταση στην αγορά και στον επιχειρηματικό κόσμο.

Η επέτειος της 3^ης του Σεπτέμβρη, λογικό είναι ,να θέτει και θέμα επανατοποθέτησης του κόμματος απέναντι στις εξελίξεις και τις προοπτικές της ελληνικής κοινωνίας. Ζητούνται όμως και πειστικές απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα που προκύπτουν από την εξέλιξη των πραγμάτων:

Τι εκφράζει και ποιους μπορεί να έχει συμμάχους το ΠΑΣΟΚ με τη συγκεκριμένη πολιτική;

Με ποιες κοινωνικές συμμαχίες θα πορευτεί στο υπόλοιπο της Κυβερνητικής του θητείας;

Τι πολιτικές κοινωνικού χαρακτήρα μπορούν να αναπτυχθούν υπό την πίεση του μνημονίου και μέχρι ποιο βαθμό μπορεί να αντισταθεί η Ελληνική Κυβέρνηση στις απαιτήσεις των δανειστών μας;

Ποιος θα είναι ο ρόλος του ΠΑΣΟΚ στις εξελίξεις; Πως διαμορφώνεται η σχέση κόμματος – Κυβέρνησης;

Πότε θα βγει η χώρα από το τούνελ της λιτότητας και των αντικοινωνικών μέτρων; Υπάρχει σχέδιο και χρονοδιάγραμμα;

Αναμένονται να τεθούν και θέματα σχετικά με την αποτελεσματικότητα της Κυβέρνησης, τον αναμενόμενο ανασχηματισμό και τις διαδικασίες επιλογής των υποψηφίων Δημάρχων και Περιφερειαρχών.

Άλλωστε οι ερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές αποτελούν ένα κρίσιμο ορόσημο για την πολιτική θητεία της Κυβέρνησης. Και σε ότι αφορά το μέγεθος της καταγραφής της κοινωνικής δυσαρέσκειας και σε ότι αφορά τη δυνατότητα υλοποίησης (μέσω της εκλογής των υποψηφίων που θα στηρίξει το ΠΑΣΟΚ) του Καλλικράτη.

Με λίγα λόγια η επιτυχία του τριημέρου έχει πολλές προϋποθέσεις και προαπαιτούμενα, σε συνθήκες καθόλου ευχάριστες για το ΠΑΣΟΚ.

Το βράδυ της 5^ης Σεπτεμβρίου θα γνωρίζουμε!

Η απόλυτη ξεφτίλα!

Τι θα μπορούσε να κάνει κάποιος πολίτης της χώρας μας για να αποδείξει την απίστευτη παθογένεια του εκπαιδευτικού συστήματος;

Τίποτα παραπάνω από το να δώσει στις Πανελλήνιες Εξετάσεις λευκή κόλλα και να βρεθεί επιτυχόντας σε Ανωτατοποιημένο ΤΕΙ!

Η περίπτωση του μαθητή (ή της μαθήτριας, δεν ξέρω) που με μέσο όρο 0,9!!! πέρασε σε ΤΕΙ αποδεικνύει με τον πιο καταλυτικό τρόπο το πόσα χρόνια βρισκόμαστε πίσω σαν χώρα (δυστυχώς) στον πιο κρίσιμο τομέα, αυτόν της Παιδείας.

Μα θα μου πείτε αυτό περίμενες για να το καταλάβεις;

Όχι! Αλλά για σκεφτείτε ότι βρισκόμαστε μπροστά στην περίπτωση όπου κάποιος ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ να σπουδάσει και το κράτος με τη διαδικασία επιλογής που έχει τον κάνει σπουδαστή!

Και από μόνο του το γεγονός ΚΑΤΑΡΓΕΙ την υπάρχουσα διαδικασία επιλογής και εκθέτει όσους μονίμως σχεδιάζουν επί χάρτου αλλά αδυνατούν να αντιληφθούν την πραγματικότητα!

Μια πραγματικότητα που θέλει σχεδιασμούς  με βάση πολιτικούς (μικροκομματικούς) σχεδιασμούς (κάθε πόλη και ένα ΤΕΙ ή ΑΕΙ), πολυδιασπορά ιδρυμάτων,  πολυδιάσπαση εκπαιδευτικών προγραμμάτων και τόσα άλλα που πολλές φορές έχουν ειπωθεί αλλά δυστυχώς παραμένουν πάντοτε …επίκαιρα.

Αρκεί να σκεφτούμε το απλό. Ότι ακόμη και σήμερα ένας μαθητής ακολουθεί σαν σπουδαστής ή φοιτητής κατευθύνσεις όχι με βάση τις δεξιότητες του και τις δυνατότητες του αλλά με βάση τα μόρια που συγκέντρωσε.

Η εκπαίδευση μπορεί να είναι η κύρια επένδυση ενός κράτους που σχεδιάζει το μέλλον αλλά εμείς δυστυχώς ασχολούμαστε μονίμως με την κάλυψη των κενών, λίγες ημέρες πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς.

Άγνωστε φίλε του 0,9 σε ευχαριστώ γιατί τους άνοιξες (ελπίζω) τα μάτια.

Μήπως είχε δίκιο ο Ανταμ Σμιθ;

Αναδημοσίευση από τη Ναυτεμπορική της 17ης Αυγούστου

Το Μάρτιο του 1919, ένας από τους στενούς συνεργάτες του Λένιν τού επισημαίνει ότι η κρίση που περνούσε τότε ο καπιταλισμός θα απέβαινε μοιραία. «Κάνεις λάθος. Ο καπιταλισμός θα ξεπεράσει τη σημερινή κρίση του γιατί έχει τα μέσα γι’ αυτό», απάντησε ο Λένιν. Και, ως φαίνεται, η μετέπειτα ιστορία του καπιταλισμού με τις διαδοχικές μέχρι σήμερα κρίσεις του τον δικαιώνει.

Στο πλαίσιο αυτής της πραγματικότητας του καπιταλισμού -την οποία δεκάδες συγγραφείς επισημαίνουν, μαζί δε με αυτούς και ο Μίμης Ανδρουλάκης σε ένα ενδιαφέρον βιβλίο του- το ερώτημα που τίθεται είναι αυτό της αυριανής φύσης του καπιταλισμού και των επιμέρους εκδοχών του, τόσο στον αναπτυγμένο όσο και στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Το ερώτημα αυτό όμως δεν είναι καινούργιο· το είχε θέσει πριν από 251 χρόνια ο θεμελιωτής της ελεύθερης οικονομίας, ο Ανταμ Σμιθ, ένας από τους πιο παρεξηγημένους οικονομικούς στοχαστές όλων των εποχών.

Έτσι, στο παρόν σημείωμά μας θεωρούμε σκόπιμο να βάλουμε κάποια πράγματα στη θέση τους και, κυρίως, να αποκαταστήσουμε ορισμένες αλήθειες μέσω μιας άλλης, κατά κάποιον τρόπο, ανάγνωσης του Α. Σμιθ.

Κατ’ αρχήν, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ο «πατέρας της πολιτικής οικονομίας» ποτέ δεν χρησιμοποίησε τη λέξη καπιταλισμός. Επίσης, στις αναλύσεις του είναι δύσκολο να βρει κανείς μία οποιαδήποτε θεωρία αυτάρκειας της οικονομίας της αγοράς ή της ανάγκης να γίνει αποδεκτή η κυριαρχία του κεφαλαίου. Ο Ανταμ Σμιθ, στο πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Η Θεωρία των Ηθικών Συναισθημάτων», μελετά με τρόπο ιδιαίτερα σχολαστικό τον αδιαμφισβήτητο ρόλο των ηθικών αξιών, που τις διαχωρίζει από τις αντίστοιχες υλικές. Υποστήριζε έτσι ότι «η φρόνηση ήταν η πιο χρήσιμη για τα άτομα αρετή», πράγμα που πολλές χιλιάδες χρόνια πριν είχε διατυπώσει, υπό άλλες βέβαια συνθήκες, και ο Αριστοτέλης.

 «Ο θεμελιωτής της οικονομίας της αγοράς ποτέ δεν έκανε λόγο για έναν αχαλίνωτο καπιταλισμό. Αντιθέτως, στους στάβλους του Αυγεία της ανθρώπινης συμπεριφοράς, προσπάθησε να καθαρίσει την κοπριά».

Όπως γράφει και ο Τζ. Ο’ Ρουρκ, ο Ανταμ Σμιθ είχε «μία πνευματική συνεύρεση με την παρθένα ιδέα της βελτίωσης. Η προοπτική γενικών βελτιώσεων στην καθημερινή ζωή ήταν τόσο γοητευτική το 18ο αιώνα, όσο είναι σήμερα η προοπτική μιας πιο απλής ζωής, με λιγότερο άγχος και χωρίς ανεπιθύμητα μηνύματα στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Ο Σμιθ βάλθηκε να διακρίνει πώς αναδύονται τα ηθικά, οικονομικά και κρατικά συστήματα και πώς, κατανοώντας τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν αυτά τα συστήματα, οι άνθρωποι μπορούν να βελτιώσουν τις ηθικές, υλικές και πολιτικές συνθήκες της ζωής τους».

Από την άποψη αυτή, θα πρέπει να τονιστεί ότι ο Ανταμ Σμιθ διέφερε στην κοινωνική του ανάλυση από τον Καρλ Μαρξ. Είχε, στην εποχή του, το ταλέντο των διαφωτιστών να διατυπώνει βαθιές σκέψεις χωρίς να μας κάνει να ζαρώνουμε από φόβο. Το μυστικό του ήταν να είσαι ιδεαλιστής χωρίς να κάνεις το επόμενο ανάρμοστο και ενοχλητικό βήμα και να γίνεις ουτοπιστής.

Ο Σμιθ δεν διατεινόταν ότι είχε ένα «κοινωνικό σχέδιο», αλλά ότι οι αδαείς και ανίκανοι θεμελιωτές της κοινωνίας -αυτός και εμείς οι υπόλοιποι- δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν ένα τέτοιο σχέδιο έτσι κι αλλιώς. «Πράγματι», έγραφε στο έργο του «Ο Πλούτος των Εθνών», «το να περιμένει κάποιος ότι η ελευθερία του εμπορίου θα έπρεπε να αποκατασταθεί πλήρως στη Μεγάλη Βρετανία είναι τόσο παράλογο όσο το να περιμένει ότι θα πρέπει να εδραιωθεί εκεί μία Ωκεανία ή μία Ουτοπία».

Με άλλα λόγια, ο Ανταμ Σμιθ θεωρούσε την ελευθερία του εμπορίου ως προϋπόθεση παραγωγής πλούτου, πλην όμως δεν έτρεφε καμία αυταπάτη για την ψυχολογία και τις συμπεριφορές των παραγωγών πλούτου – δηλαδή, των εμπόρων και επιχειρηματιών της εποχής του. Για τους τελευταίους δεν έτρεφε ιδιαίτερη συμπάθεια, τους θεωρούσε όμως καθοριστικό στοιχείο στη λειτουργία μιας οικονομίας και έγραφε ότι, κινούμενοι από το προσωπικό τους συμφέρον, τελικά προσφέρουν σημαντικό οικονομικό και κοινωνικό έργο.

Έγραφε επίσης ότι, όσο εγωιστής και αν υποτεθεί ότι είναι ο άνθρωπος, υπάρχουν προφανώς κάποιες αρχές στη φύση του οι οποίες τον κάνουν να ενδιαφέρεται για την τύχη των άλλων και καθιστούν την ευτυχία τους απαραίτητη γι’ αυτόν, παρότι εκείνος δεν κερδίζει τίποτα από αυτήν.

Σύμφωνα με τον Σμιθ, η ρίζα αυτών των αρχών είναι η συμπόνια. Είμαστε συμπονετικά όντα, διαθέτουμε ένα συναίσθημα που δεν μπορεί να καταταχθεί από τους κυνικούς ούτε στην απληστία, ούτε στο φόβο, αλλά δεν είναι και αγάπη. «Μπορεί να αγαπάμε χωρίς κανένα συναίσθημα για το συνάνθρωπο», γράφει ο Ο’Ρουρκ, «με τον ίδιο τρόπο που ο Τζον Χίνκλεϊ το 1981 αποπειράθηκε να δολοφονήσει τον τότε πρόεδρο Ρόναλντ Ρίγκαν για να αποδείξει την αγάπη του στην ηθοποιό Τζόντι Φόστερ».

Στη βάση αυτής της θεώρησης, ο Ανταμ Σμιθ ανέπτυξε τη θεωρία της εξυπηρέτησης του καταναλωτή ως μία πρωτοβουλία ικανοποίησης του εγωισμού και του προσωπικού μας συμφέροντος, μέσα από την οποία προκύπτει ανάπτυξη και ευημερία. «Η φθήνια της κατανάλωσης και η ενθάρρυνση μιας παραγωγής είναι ακριβώς τα δύο αποτελέσματα που έχει μέγιστο καθήκον να προάγει η πολιτική οικονομία», τόνιζε. Προσέθετε όμως ότι «η απληστία και η αδικία είναι πάντοτε κοντόφθαλμες».

Με την παρατήρηση αυτή, ο μεγάλος Σκωτσέζος φιλόσοφος ήθελε να δείξει ότι, για να λειτουργήσει αποτελεσματικά μία οικονομία, έχει ανάγκη και από αξίες άλλες πέρα από την αναζήτηση του κέρδους. Αξίες όπως η εμπιστοσύνη, η φαντασία, η αμοιβαία κατανόηση και η προστασία είχαν εξίσου σημαντικό ρόλο στην οικονομική λειτουργία της κοινωνίας υπό συνθήκες ελεύθερου ανταγωνισμού.

Σημειώνουμε επίσης ότι, στο πλαίσιο της λειτουργίας της ελεύθερης αγοράς, ο Ανταμ Σμιθ είχε στηρίξει τη νομοθεσία κατά της τοκογλυφίας και θεωρούσε αδήριτη την ανάγκη να ελέγχεται η αναταραχή που προκύπτει από την ανοχή και την επιείκεια απέναντι στις κερδοσκοπικές επενδύσεις εκείνων που αποκαλούσε «σπάταλους και κερδοσκόπους» (projectors).

Στον «Πλούτο των Εθνών», ο όρος projector χρησιμοποιείται από τον Σμιθ όχι με την ουδέτερη έννοια εκείνου που κάνει ένα σχέδιο, αλλά με την υποτιμητική έννοια η οποία φαίνεται πως συνηθιζόταν από το 1616, σύμφωνα με το Αγγλικό Λεξικό της Οξφόρδης, και η οποία σήμαινε, μεταξύ άλλων, εκείνον ο οποίος προωθεί εταιρείες-φούσκες, τον κερδοσκόπο και τον απατεώνα. Κατά τον Α.Σμιθ, ο Μάντοφ και οι όμοιοί του -που όμως δεν είναι στη φυλακή- αποτελούν αποστήματα της ελεύθερης οικονομίας και ως τέτοια δηλητηριάζουν όχι μόνον τη λειτουργία της, αλλά και τις θεμελιακές ελευθερίες του ατόμου.

Επίσης, στον βαθμό που ο Ανταμ Σμιθ έκανε τα πάντα για να εξηγήσει και να υπεραμυνθεί του ρόλου της ελεύθερης οικονομίας, δεν έπαυε να τον απασχολεί η επίπτωση της φτώχειας, του αναλφαβητισμού και των στερήσεων σε μία αγορά που έπρεπε να οδηγεί στην ευημερία των περισσότερων. Αντίθετος με τις μονολιθικές αγορές και με τη δικτατορία του κέρδους, ευχόταν και πρότεινε την ποικιλία των θεσμών.

Έγραφε έτσι ότι, στους τομείς όπου οι νόμοι της αγοράς δεν μπορούσαν να λειτουργήσουν, το κράτος έπρεπε να αναλάβει πρωτοβουλίες, ενισχύοντας τους πτωχούς. Εξάλλου, ο νόμος Poors Law που ενίσχυε τους πτωχούς στην Αγγλία από το 16ο έως το 19ο αιώνα, είχε την πλήρη στήριξη του Α. Σμιθ, ο οποίος υποστήριζε ότι η απόλυτη ελευθερία των αγορών έπασχε από αρκετές αδυναμίες. Και τούτο διότι, έγραφε, «η νωθρή βλακεία σε μία πολιτισμένη κοινωνία φαίνεται να ναρκώνει την αντίληψη όλων των κατώτερων τάξεων του πληθυσμού».

Έχοντας ξαναδιαβάσει τον Ανταμ Σμιθ, ο γνωστός νομπελίστας οικονομολόγος Αμάρτυα Σιν προτείνει, με αφορμή τη σημερινή κρίση, να ρίξουμε μια αναλυτικότερη ματιά στον «Πλούτο των Εθνών», να τον απαλλάξουμε από ιδεοληψίες και να τον χρησιμοποιήσουμε για τη δημιουργία νέων θεσμών, ικανών να συγκεράσουν τις όποιες διαφορές μεταξύ των αγορών και της κρατικής λειτουργίας.

Μακριά από τού να συνηγορεί υπέρ της ανήθικης απληστίας, ο Ανταμ Σμιθ, αν και μη θρησκευόμενος, τόνιζε πάντα ότι το να αγαπά κανείς τον πλησίον του και άρα να τον σέβεται, είναι μία πράξη ισοδύναμη με τη φροντίδα του εαυτού μας – φροντίδα την οποία πρέπει να είμαστε ελεύθεροι να την υλοποιήσουμε.

ΑΘΑΝ. Χ. ΠΑΠΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ

Την Παρασκευή οι ανακοινώσεις των υποψήφιων Δημάρχων;

Μέχρι το τέλος της εβδομάδας αναμένονται οι νέες – πιθανώς και τελευταίες – ανακοινώσεις υποψηφίων Δημάρχων που θα έχουν την στήριξη του ΠΑΣΟΚ.

Αναμένονται ονόματα τουλάχιστον 100 υποψηφίων ενώ όπως έχει ήδη ανακοινωθεί στους υπολοίπους δήμους δεν θα υπάρχει επίσημη στήριξη.

Οι τελευταίες επεξεργασίες έγιναν από την Κεντρική Επιτροπή Ανάδειξης Υποψηφίων και σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες η Παρασκευή είναι η πιο πιθανή ημέρα ανακοίνωσης των ονομάτων.

Ανάμεσα στα ονόματα αναμένεται να είναι και οι υποψήφιοι του Ν. Λάρισας, χωρίς να υπάρχει μέχρι στιγμής κάποια ιδιαίτερη έκπληξη.

Αν λοιπόν επαληθευτούν οι πληροφορίες θα ανακοινωθούν τα ονόματα των:

Σάπκα  για το Δήμο Λάρισας

Πασχόπουλου  για το Δήμο Ελασσόνας

Γκουντάρα  για το Δήμο Αγιάς

Κολλάτου  για το Δήμο Τεμπών

Κομήτσα  για το Δήμο Κιλελέρ

Μαλάκου  για το Δήμο Τυρνάβου

Για το Δήμο Φαρσάλων εμφανίζεται ανοιχτό το ενδεχόμενο να μην υπάρξει επίσημη στήριξη, μετά την εξέλιξη που είχε η διαδικασία ενωτικής επιλογής υποψηφίου.

Σε ότι αφορά την επιλογή Περιφερειαρχών η επίσημη ανακοίνωση θα γίνει στις 3 Σεπτέμβρη, με ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα για την Περιφέρεια Θεσσαλίας στην οποία φαίνεται ότι πέρα από τις διαθέσεις, σημαντικό ρόλο στην τελική επιλογή θα παίξει και η σειρά κατάταξης στο βουλευτικό ψηφοδέλτιο του νομού Λάρισας…

Ο νοών νοείτο!

Υπομονή δύο ημέρες…

Γ. Σάπκας: «Ζητείται διαφάνεια»

Η αλήθεια για τις προσλήψεις στους βρεφονηπιακούς σταθμούς

Το θέμα της εκδίκασης ασφαλιστικών μέτρων, που έχουν καταθέσει εργαζόμενοι στους βρεφονηπιακούς σταθμούς με συμβάσεις έργου κατά του Δημοτικού Οργανισμού Βρεφονηπιακών – Παιδικών Σταθμών Δήμου Λαρισαίων (ΔΟΒ-ΠΣΔΛ), διεκδικώντας παράκαμψη του ΑΣΕΠ και διατήρηση των θέσεών τους, προκαλεί την άμεση και έντονη αντίδραση την δημοτικής παράταξης «Λαρισαίων Πόλις» και του επικεφαλής της Γ. Σάπκα. Στην επιστολή της η παράταξη κάνει λόγο για περίεργες και ύποπτες καθυστερήσεις αλλά και μεθοδεύσεις εκ μέρους της δημοτικής αρχής, που άφησαν τη διαδικασία των προσλήψεων να εκκρεμεί, λίγες μόνο ημέρες πριν την έναρξη λειτουργίας των βρεφονηπιακών σταθμών,

Η επιστολή αναφέρει αναλυτικά:

«Προ ημερών εμφανίστηκε στον τοπικό ημερήσιο τύπο προκήρυξη του Δήμου Λάρισας για την πρόσληψη 50 ατόμων ως προσωπικό σε βρεφονηπιακούς σταθμούς με σύμβαση έργου. Η προκήρυξη ωστόσο αποσύρθηκε πάραυτα με την αιτιολογία ότι ήταν λανθασμένη και δημοσιοποιήθηκε εκ παραδρομής. Το γεγονός αυτό μας προβλημάτισε δεδομένου ότι οι Παιδικοί και Βρεφονηπιακοί Σταθμοί  πρόκειταί να ανοίξουν σε λίγες μέρες και σύμφωνα με το Δήμο δεν πρόκειται να γίνει άλλη προκήρυξη, χωρίς να υπάρχει απόφαση δημοτικού συμβουλίου, που να ακυρώνει την αναρτηθείσα προκήρυξη. Επομένως, η προκήρυξη που δημοσιεύτηκε στις 21/8/2010 στον Ημερήσιο Κήρυκα είναι καθόλα νόμιμη και εν ισχύ.

Μετά την «επεισοδιακή» απόσυρση της προκήρυξης, έπεσε σαν βόμβα στην πόλη της Λάρισας η πληροφορία πως εργαζόμενοι στους βρεφονηπιακούς σταθμούς με σύμβαση έργου ορισμένου χρόνου έχουν καταθέσει αίτηση ασφαλιστικών μέτρων κατά του ΔΟΒ-ΠΣΔΛ, διεκδικώντας τη μη επανάληψη της προκήρυξης και την διατήρηση των θέσεών τους, μολονότι οι συμβάσεις τους έχουν λήξει. Η εξέλιξη αυτή μάλιστα πήρε ακόμη πιο περίεργες διαστάσεις, καθώς συνοδευόταν από την πληροφορία πως ο δικηγόρος που ανέλαβε την υπόθεση εκ μέρους των εργαζομένων έχει στενές σχέσεις συνεργασίας με επίσημους φορείς του Δήμου Λαρισαίων!

Η παράταξή μας ζήτησε και πραγματοποίησε προσωπική συνάντηση με τον Πρόεδρο του ΔΟΒ-ΠΣΔΛ,  Κώστα Γιαννούλα, αναζητώντας σαφείς απαντήσεις για το συγκεκριμένο θέμα, αλλά και να λάβει πλήρη ενημέρωση σχετικά με τη λειτουργία του Οργανισμού, καθώς παρά το πλήθος των εξελίξεων η τελευταία σύγκλιση του  Δ.Σ. του ήταν στα τέλη Μαΐου για να Στη διάρκεια της συνάντησης αυτής ο κ. Γιαννούλας επιχείρησε να αιτιολογήσει την καθυστέρηση της ανακοίνωσης της προκήρυξης, ενώ υπήρχε απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου από τον Ιούνιο, αποδίδοντάς την σε καθυστέρηση της τελικής έγκρισης από τον ΑΣΕΠ, λέγοντας χαρακτηριστικά πως αυτή έφτασε στα χέρια του Οργανισμού πριν μόλις 5 ημέρες. Ωστόσο δεν μπόρεσε να εξηγήσει για ποιο λόγο θεωρούν άκυρη και «προς απόσυρση» την ορθή και εγκεκριμένη προκήρυξη που δημοσιεύτηκε. Αναφερόμενος δε στο ζήτημα των ασφαλιστικών μέτρων και παρά τις έντονες πιέσεις μας για προστασία της διαφάνειας και της νόμιμης διαδικασίας με την άρνηση του αιτήματος των εργαζομένων από το Δήμο Λαρισαίων και την επανάληψη της προκήρυξης, σύμφωνα πάντα με τους όρους που θέτει ο ΑΣΕΠ,  αρνήθηκε να πάρει σαφή θέση και περιορίστηκε να μας παραπέμψει στη σημερινή εκδίκαση της υπόθεσης. 

Χαμένο το παιχνίδι της διαφάνειας για το δήμο Λαρισαίων;

Προφανώς, η περίπτωση των βρεφονηπιακών φέρνει για μια ακόμη φορά το δήμο Λαρισαίων αντιμέτωπο με τις ευθύνες του απέναντι στους πολίτες. Αποτελεί, μάλιστα, μοναδική ευκαιρία για την παρούσα δημοτική αρχή να αποδείξει έμπρακτα πως στηρίζει και προωθεί τη διαφάνεια στις διαδικασίες πρόσληψης των εργαζομένων στις δημοτικές υπηρεσίες. Ωστόσο, τα γεγονότα δημιουργούν εύλογα τεράστιες αμφιβολίες για τις αγαθές προθέσεις της. Και τα γεγονότα δείχνουν πως δημιουργείται ένα, τουλάχιστον ύποπτο, τετελεσμένο που επιτρέπει για ακόμη μια φορά τα περιθώρια και την ευκαιρία στο δήμο να «αναθέσει» κατά ιδία κρίση και προτίμηση τις θέσεις εργασίας που προβλέπονται και να παρακάμψει με τη διαδικασία του επείγοντος τις νόμιμες προβλεπόμενες διαδικασίες.

Όσον αφορά το μείζον θέμα του εργασιακού καθεστώτος και τις προσλήψεις στους παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς πιστεύουμε ότι συνδέονται άμεσα με το γενικότερο πρόβλημα των συμβασιούχων ορισμένου χρόνου στο Δήμο της Λάρισας. Οι μέχρι τώρα παγιωμένες πρακτικές και πολιτικές προσλήψεων και αναθέσεων στο δήμο έχουν θέσει τόσο τους συμβασιούχους εργαζόμενους όσο και αυτούς που ελπίζουν σε μία θέση εργασίας, σε ένα είδος κοινωνικής ομηρίας, απελπίζοντας και αποθαρρύνοντας ταυτόχρονα όλους όσους, ενώ έχουν τα ανάλογα προσόντα τη θέληση και ανάγκη για εργασία, βλέπουν ότι δεν μπορούν να  έχουν πρόσβαση με νόμιμες και διαφανείς διαδικασίες

Κάποιοι, ως συνήθως, κλείνουν τα αυτιά τους στην αλήθεια, και θα προσπαθήσουν όπως κάνουν πάντα να βουλώσουν με λάσπη τη φωνή μας και να θολώσουν την κρίση των Λαρισαίων. Εμείς ωστόσο δηλώνουμε όπως πάντα παρόντες και δεν σιωπούμε. Σε καμία περίπτωση δεν είμαστε αδαείς, και όπως δείχνουν τα γεγονότα άλλοι είναι οι ψεύτες. Έχουν γνώση και κρίση οι πολίτες της Λάρισας».

Το μήνυμα Παπανδρέου… προς «υποψηφίους»!

Δόθηκαν πολλές ερμηνείες για την αναφορά Παπανδρέου στο χθεσινό άτυπο Υπουργικό Συμβούλιο, σχετικά με τις εκλογές.

Στην εισήγησή του αφού χαρακτήρισε τη μάχη των Δημοτικών και Περιφερειακών Εκλογών ορόσημο και την εφαρμογή του «Καλλικράτη», «όχι απλώς μια πολιτική ανατροπή, αλλά και την ανατροπή της αντίληψης για τη δομή και τη λειτουργία του κράτους, με μια επιτελική κυβέρνηση και με αποκεντρωμένες σοβαρές αρμοδιότητες, πόρους και λειτουργίες, κοντά στον πολίτη, από την Αυτοδιοίκηση», κατέστησε απολύτως σαφές ότι «η επιλογή αυτή (σ.σ. των υποψήφιων περιφερειαρχών και δημάρχων) είναι σημαντική διότι δεν μιλάμε απλώς για την μέχρι σήμερα γνωστή Αυτοδιοίκηση, αλλά μιλάμε και για νέους θεσμούς. Δεν αρκεί το ότι έχουμε ψηφίσει το νόμο στη Βουλή, κάτι που ήταν και μια μεγάλη πολιτική επιτυχία, αλλά και ορόσημο, που έδειξε και την πολιτική μας βούληση να δημιουργήσουμε μία τελείως διαφορετική κατάσταση στη διοίκηση της χώρας, καταργώντας και κάποια επίπεδα διοίκησης αλλά και πολλά Νομικά Πρόσωπα.

Χρειάζεται και η εφαρμογή της ριζικής αυτής αλλαγής και τα απαραίτητα στελέχη για την καθημερινή λειτουργία, την πρώτη περίοδο της εφαρμογής αυτών των μεγάλων αλλαγών. Μια μικρή επανάσταση. Και υπάρχουν προτάσεις που αφορούν και μέλη της κυβέρνησης. Εάν αυτά επιλεγούν, εκ των πραγμάτων θα πρέπει να υπάρξει συμπλήρωση», κατέληξε ο κ. Παπανδρέου, στέλνοντας μήνυμα στους υπουργούς του.

Και όχι μόνο. Καθώς πέρα από το αυτονόητο υπάρχει και η ενδιαφέρουσα ιστορία των επιλογών των προσώπων, επιλογές που απλά πρέπει να σηματοδοτούν νικηφόρα έκβαση στην εκλογική μάχη.

Γιατί αν οι υποψήφιοι ΔΕΝ μπορούν να κερδίσουν τους Δήμους και τις Περιφέρειες για ποια «εφαρμογή της αλλαγής στη διοίκηση του κράτους»  μπορείς να μιλήσεις;

Έχω την εντύπωση ότι μια πιθανή ερμηνεία των παραπάνω θα μπορούσε να είναι σε απλά ελληνικά η εξής:

«Οι επιλογές προσώπων θα γίνουν με βάση τη δυνατότητα να κερδίσουν τις εκλογές, είτε αυτό αφορά μέλη της Κυβέρνησης, είτε βουλευτές, είτε στελέχη του κόμματος. Και με ποιο δικαίωμα κάποιος μπορεί να δηλώνει ότι δεν ενδιαφέρεται για κρίσιμες θέσεις στη διοίκηση του κράτους;»

Το μήνυμα ελήφθη και φαίνεται ότι πολλά από τα δεδομένα που ίσχυαν μέχρι σήμερα ΑΝΑΤΡΕΠΟΝΤΑΙ!