Και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ!

Συγγνώμη αλλά μπερδεύτηκα. Και επειδή αναζητώ μια δικαιολογία βοηθήστε με, να τη βρω.

Μπερδεύτηκα με την ομιλία Βενιζέλου στην Κ.Ο. Ίσως γιατί το μπέρδεμα στο μυαλό όσων ηγούνται του ΠΑΣΟΚ είναι ακόμη μεγαλύτερο από το δικό μου. Προσπαθώ να τα βάλω σε μια σειρά αλλά διαπιστώνω ότι η αναίρεση του ενός ακολουθεί την αποδοχή του άλλου!

«Δεν πρόκειται να ψηφίσουμε οτιδήποτε, ούτε έχουμε αναθέσει σε άλλους την ευθύνη να παίρνουν αποφάσεις και εμείς να παρακολουθούμε παθητικά», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Δηλαδή να το κάνουμε πιο καθαρό;

Τι δεν θα ψηφίσετε;

Την συνταξιοδοτική ωρίμανση, την κατάργηση του 13ου και 14ου (ότι έχει απομείνει, σύμφωνα με τις προεκλογικές εξαγγελίες), τη νέα μείωση των συντάξεων, τι;

Γιατί δεν αρκεί το γενικό και αόριστο που κρύβει το συγκεκριμένο. Και αν δεν ψηφίσεις οτιδήποτε είσαι έτοιμος να πάρεις τη μεγάλη απόφαση να φύγεις από τη συγκυβέρνηση;

Και εκεί που αρχίζω να κάνω …όνειρα… έρχεται η τούμπα!

«Δεν θέλουμε να κάνουμε τον καλό και τον φιλολαϊκό, φορτώνοντας σε άλλους την ευθύνη»!

Συγγνώμη αλλά δεν κατάλαβα:  Αν είσαι φιλολαϊκός δεν φορτώνεις σε άλλον την ευθύνη. Απλά αναλαμβάνεις τη δική σου ευθύνη απέναντι σε αυτά που εκφράζει το κόμμα σου και τα υλοποιείς. Γιατί διαφορετικά καταλήγω πάλι στο συμπέρασμα ότι αφού δεν θέλεις να είσαι φιλολαϊκός θα είσαι … αντιλαϊκός. Άρα θα στηρίξεις και θα ψηφίσεις αυτά τα οποία παραπάνω είπες ότι δεν είναι δεδομένα!

Πολύ μπέρδεμα…

«Στήριξα και θα στηρίξω τον κ. Σαμαρά εμπράκτως σε διεθνές επίπεδο, επειδή ξέρω τι θα πει διαπραγμάτευση».

Σωστό αλλά πως για παράδειγμα κρίνεται η διαπραγμάτευση Σαμαρά; Καλή ή κακή; Θετική για τα συμφέροντα της χώρας ή όχι; Τη θα στηρίξεις δηλαδή; Δυστυχώς και εδώ δεν χωράνε αοριστίες. Δεν στηρίζεις γενικώς και αορίστως οτιδήποτε αλλά λογικά στηρίζεις αυτό που εξυπηρετεί τη χώρα. Εκτός και αν λάθος το κατάλαβα…

Και πάλι εκεί που αρχίζω να ελπίζω, ακούω το:

«η χώρα σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να εισέλθει σε κυβερνητική κρίση»! Δηλαδή ; προκειμένου να μην εισέλθει η χώρα σε κυβερνητική κρίση κάποιος πρέπει να στηρίζει τις επιλογές της Κυβέρνησης. Άρα και τα μέτρα. Άρα τα προηγούμενα δεν ισχύουν!

Άρα…

Διαφωνώ, αλλά στηρίζω. Αποτέλεσμα το ίδιο.

Πάλι μπερδεύτηκα. Και παρακάτω:

«αυτό δεν σημαίνει ότι ο κ. Σαμαράς μπορεί να συμπεριφέρεται σαν Πρωθυπουργός μονοκομματικής κυβέρνησης και να φέρνει τους εταίρους του προ τετελεσμένων γεγονότων». Ωραία ! δεν μπορεί. Αλλά αν το κάνει, τι κάνεις;

Τον μαλώνεις και ψηφίζεις ή τον βρίζεις και ψηφίζεις;

Δεν έχει λογική Πρόεδρε. Καμία λογική. Όσο προσπαθείς να ισορροπήσεις ανάμεσα στο αναγκαίο κακό μιας κακής Κυβέρνησης και στην διαφοροποίηση για να δικαιολογήσεις την ύπαρξη σου, θα φτάνεις σε αδιέξοδα. Που θα γίνονται ολοένα και μεγαλύτερα γιατί αυτή η πολιτική που στο όνομα της σωτηρίας στηρίζεις, είναι αδιέξοδη και εκ των πραγμάτων παράγει αδιέξοδα. Δεν το βλέπεις;

Είσαι συνυπεύθυνος και εσύ και το ΠΑΣΟΚ για αυτό που έρχεται γιατί ο απλός κόσμος θα σου θέτει διαρκώς την ερώτηση: «Αν διαφωνείς γιατί δεν το δείχνεις. Όχι με λόγια αλλά με πράξεις».

Μα αυτό το δέχεσαι και εσύ, με τη λογική της συνδιαμόρφωσης της πολιτικής. Αυτό δεν είπες;

 «Δεν δεχόμαστε μαθήματα από κάποιους που εμφανίζονται τώρα βασιλικότεροι του βασιλέως αλλά ξέσκισαν το ΠΑΣΟΚ επικοινωνιακά όταν σέρναμε το κάρο μόνοι μας. Έχουμε πλήρη αίσθηση της ευθύνης μας, όταν άλλοι έδιναν ρεσιτάλ ανευθυνότητας και δημαγωγίας. Συνδιαμορφώνουμε την κυβερνητική πολιτική».

Μα αφού τη συνδιαμορφώνεις είσαι συνυπεύθυνος. Έχεις το ίδιο μερίδιο ευθύνης μπορεί και μεγαλύτερο από τους άλλους. Μετατρέπεσαι σε κόμμα στυλοβάτη μιας πολιτικής που διαλύει ότι απόμεινε όρθιο σε αυτή τη χώρα.

Αν όντως συμμετέχεις σε μια Κυβέρνηση όπου ο Σαμαράς συμπεριφέρεται σαν Πρωθυπουργός μονοκομματικής Κυβέρνησης και δεν το θέλεις και σε ενοχλεί και σε εκθέτει, τότε έχεις μόνο μία επιλογή: Την αποχώρηση ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!

Οτιδήποτε διαφορετικό είναι άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε!

Αποκλειστικό! Οι ερωτήσεις για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων!

Αν και υπάρχουν ακόμη μερικά σημεία που πρέπει να ξεκαθαριστούν, όπως για παράδειγμα η ιδιαιτερότητα της εργασίας σε κάθε Υπουργείο, οι βασικές ερωτήσεις που θα είναι κοινές για όλους, τους προς αξιολόγηση δημοσίους υπαλλήλους, φαίνεται πως έχουν κλείσει.

Σας τις παρουσιάζουμε:

1.       Συμφωνείτε ότι θα πρέπει να ευχαριστούμε θερμά την τρόικα και το ΔΝΤ  που ήρθαν να σώσουν αυτόν τον τόπο;

2.       Αγαπάτε την κυβερνητική τριανδρία που παίρνει αναγκαστικά σκληρά μέτρα και αποφάσεις προκειμένου να σωθεί η χώρα;

3.       Είστε σύμφωνοι με τη λήψη νέων μέτρων αν παραστεί ανάγκη;

4.       Συμφωνείτε ότι ο όλος ο πλούτος της χώρας πρέπει να δοθεί στην ιδιωτική πρωτοβουλία με βάση το Αγγλικό δίκαιο ειδάλλως δεν θα έχετε να αγοράσετε ούτε γάλα;

5.       Πιστεύετε στο δικαίωμα της διαφορετικής άποψης πέρα από αυτή που εκφράζει η Κυβέρνηση;

6.       Είναι ηθικό – κατ΄ εσάς – να ζητείτε έναν αξιοπρεπή μισθό;

7.       Δεν είναι καλύτερα να υποτάσσεσθε από το να είστε άνεργος;

8.       Πιστεύετε ότι ο 13ος και 14ος μισθός ήταν το πραγματικό αίτιο που έφερε τη χώρα στο χείλος του γκρεμού;

Όποιος απαντήσει με περισσότερα από δύο όχι απολύεται πάραυτα! Κατά προτίμηση το ΟΧΙ στις ερωτήσεις (5) και (6).

Όπως έστρωσαν θα κοιμηθούν!

Ύστερα από έντονες ζυμώσεις και διαφωνίες ο πανελλήνιος φαρμακευτικός σύλλογος αποφάσισε να προχωρήσει σε σταμάτημα εκτέλεσης συνταγών από την πρώτη Σεπτέμβρη. Μια κόντρα που οδήγησε στην υποβολή παραίτησης του προέδρου Θ. Αμπατζόγλου, ο οποίος κρατούσε διαύλους με  την ΝΔ κι επιχείρησε να μετακυλήσει χρονικά τον ορίζοντα των κινητοποιήσεων.

Φαίνεται πως αυτό που κυριαρχεί στην πλειοψηφία του σώματος των φαρμακοποιών είναι η διασφάλιση των οικονομικών τους συμφερόντων πάση θυσία.

Ακόμα κι αν αυτή η οπτική προκαλεί μεγάλα κοινωνικά προβλήματα κι ευρύτερες αναστατώσεις. Ήδη ο πρόεδρος του ΕΟΠΥΥ μίλησε για εκβιαστικές τακτικές, ενώ ενδιαφέρον έχει ο τρόπος με τον οποίο προτίθεται να αντιδράσει η ηγεσία του υπουργείου υγείας.

Στο παρελθόν η ΝΔ υπέθαλπτε τις αντιδράσεις των φαρμακοποιών – όταν ήταν στην αντιπολίτευση βεβαίως.

Τώρα που κυβερνά (επί της ουσίας) γεύεται τους πικρούς καρπούς εκείνης της λογικής.