Η φτώχεια δεν θέλει καλοπέραση

Με αφορμή την Έκθεση της ΤτΕ …

Μπορεί οι περισσότεροι να ασχολήθηκαν με την Έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας, μόνο σε ότι αφορά στην αναδιάρθρωση του χρέους, έγκυροι γαρ οικονομολόγοι όλοι, αλλά τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία είναι αυτά που αφορούν στην υποτίμηση των μισθών και τη διαμόρφωση πρωτοφανών επιπέδων φτώχειας στη χώρα.

Τα στοιχεία που επικαλείται η έκθεση είναι συγκλονιστικά.

Και δείχνουν την εικόνα μιας χώρας κοινωνικά διαλυμένης, με την ανεργία να ξεπερνά το 20%, ενώ η πιο σκληρή από τις διαπιστώσεις είναι το ότι ο κίνδυνος της φτώχειας μετατοπίζεται από τους ηλικιωμένους στα νεότερα ζευγάρια και στους εργαζομένους!

Αυτή είναι η εικόνα μιας κοινωνικής «ερήμου», όπου στη φτώχεια οδηγούνται ολόκληρα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας, ενώ όσοι ακόμα αμείβονται για την εργασία τους βλέπουν τους μισθούς τους να μειώνονται με γρήγορους ρυθμούς και ταυτόχρονα και το βιοτικό τους επίπεδο.

Στα επίπεδα του 2003 «υποτιμήθηκαν» οι μισθοί ελέω κρίσης .

Πέρυσι η μείωση των αποδοχών σε πραγματικές τιμές (μαζί με τον πληθωρισμό) έφτασε το 13,5% για τους δημοσίους υπαλλήλους, το 11,3% για τους συνταξιούχους και ξεπέρασε ακόμη και το 14% στον ιδιωτικό τομέα.

Μάλιστα εντός του τρέχοντος έτους αναμένεται ραγδαία επιδείνωση της κατάστασης, αφενός γιατί οι μέσες αμοιβές θα μειωθούν περαιτέρω κατά 5% με 5,7% και αφετέρου επειδή αναμένεται έξαρση της ανεργίας.

Και βέβαια στην Έκθεση δεν έχουν ληφθεί υπόψη οι νέες περικοπές στα επιδόματα των δημοσίων υπαλλήλων αλλά και στις πρόσθετες αμοιβές των υπαλλήλων στις ΔΕΚΟ, που προαναγγέλθηκαν μέσω του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής, το οποίο παρουσίασε την περασμένη Παρασκευή η κυβέρνηση.

Το μέσο ποσοστό ανεργίας για το 2011 υπολογίζεται στο 15% με 16,5% και μέσα στο τελευταίο τρίμηνο του έτους πιθανολογείται ότι θα αγγίξει το 18%, ποσοστό το οποίο μεταφράζεται σε 1.000.000 ανέργους! Αν αυτά τα στοιχεία επαληθευτούν –και φοβάμαι πως αυτό θα γίνει- καταλαβαίνει ο καθένας ότι οδηγούμαστε το 2012 και 2013 σε απίστευτες καταστάσεις!!!

Στην έκθεση της ΤτΕ γνωστοποιούνται στοιχεία από ευρωπαϊκή έρευνα (EU SLIC 2009) τα οποία δείχνουν πως η παιδική φτώχεια αυξήθηκε δραματικά την τελευταία πενταετία.

Ειδικότερα, το 2009 το 23,4% των παιδιών έως 15 ετών διαβιούσαν σε φτωχά νοικοκυριά έναντι 19,3% το 2005.

Επίσης ο κίνδυνος φτώχειας για τους εργαζομένους έφθασε στο 13,8% και ήταν ο δεύτερος υψηλότερος στην Ε.Ε. των 27, πίσω μόνο από τη Ρουμανία (17,9%).

Η Τράπεζα της Ελλάδος εκτιμά πως κατά τη διάρκεια της κρίσης έχει αυξηθεί σημαντικά ο κίνδυνος φτώχειας των χαμηλόμισθων εργαζομένων.

Οδηγούνται με γοργά βήματα στη φτώχεια μετά τη μείωση των πραγματικών αποδοχών το 2010, τις νέες περικοπές του 2011, αλλά και τη δυνατότητα να προσλαμβάνονται νέοι με αποδοχές χαμηλότερες από τις κατώτατες σύμφωνα με τον νόμο 3863 του 2010.

Ο φτωχός πληθυσμός στην Ελλάδα υπολογίζεται σε 2.147.000 άτομα.

Το 60,3% του φτωχού πληθυσμού και το 21,4% του μη φτωχού έχουν οικονομική δυσκολία να αντιμετωπίσουν έκτακτες αλλά αναγκαίες δαπάνες ύψους 500 ευρώ!

Το έχω γράψει και άλλες φορές : Καλές οι συζητήσεις για τα spreads και τις αναδιαρθρώσεις, καλές οι συζητήσεις για προϋπολογισμούς, νούμερα και ποσοστά, καλή η φιλολογία για τη σωτηρία της χώρας, αλλά την κοινωνία ποιος και πως θα τη σώσει;

Ποια θα είναι η εικόνα της χώρας, της κοινωνίας, των ανθρώπων, των εργαζομένων, των οικονομικά αδυνάτων;

Όσοι δεν τα σκέφτονται ή τα ξεπερνούν εύκολα, αφήνοντας το μέλλον να δώσει απαντήσεις θα πρέπει να καταλάβουν ότι η φτώχεια δεν θέλει καλοπέραση, αλλά αντίδραση , αγώνα και επανάσταση.

Αν υπολογίζουν να συναντήσουν μόνο αδύναμους και εξαχρειωμένους ανθρώπους να είναι σίγουροι ότι μπροστά τους θα βρεθούν  κοινωνικές αναταραχές και κοινωνικές αντιδράσεις.

7 thoughts on “Η φτώχεια δεν θέλει καλοπέραση

  1. Παράθεμα: Η φτώχεια δεν θέλει καλοπέραση « Το μεγαλύτερο blog της πόλης

  2. Θα ήθελα να ξεκινήσω από την προτελευταία ενότητα σας:
    «…Όσοι δεν τα σκέφτονται ή τα ξεπερνούν εύκολα, αφήνοντας το μέλλον να δώσει απαντήσεις θα πρέπει να καταλάβουν ότι η φτώχεια δεν θέλει καλοπέραση, αλλά αντίδραση , αγώνα και επανάσταση…»
    Ασφαλώς εσείς σαν «επαναστάτης του πληκτρολογίου» θα πρέπει να είχατε καταλάβει ότι και αν ακόμη μια πραγματική επανάσταση «άρπαζε» για τα καλά και τελείωνε νικηφόρα, στο τέλος δεν θα υπήρχε βάθρο να στήσει τα λάβαρα της κάπου.
    Και όχι μόνο:
    Οι «επαναστάτες»| θα κυνηγούσαν ο ένας τον άλλον για να του φάει (κυριολεκτώ) τα σωθικά.
    Μια σύντομη, ρεαλιστική και περιεκτική θεώρηση του «επαναστατικού πεδίου» θα φώτιζε καλύτερα τα πράγματα:
    Είναι λυπηρά και αποκαρδιωτικά πράγματι τα όσα πιο πάνω αναλύετε με στοιχεία και αριθμούς.
    Δε τα αμφισβητώ.
    Όμως θέλω να τονίσω πως αυτή η κυβέρνηση σαν διάδοχος της προηγούμενης του «καταλληλότερου» ( με ότι αυτό σημαίνει), έκανε ότι μπορούσε να κάνει για να μην καταλήξει η Χώρα στην απόλυτη ένδυα και την ανυποληψία.
    Δεν θα μπορούσανε να γίνουν περισσότερα από όσα έγιναν.
    Τα πράγματα δυστυχώς βαίνουν ολοταχώς σε ακραίες και απελπιστικές καταστάσεις.
    Η Ελλάδα των 11 εκατομμυρίων, ζει και δυστυχεί στη ράχη του «τέρατος» του λεκανοπεδίου Αττικής των 6 εκατομμυρίων ψυχών.
    Θέλω να καταλάβετε ότι εδώ κάθε μέρα πεθαίνουμε οικονομικά, ηθικά, περιβαλλοντικά και έχουμε χάσει και προ πολλού την προοπτική μας για κάτι το καλύτερο «αύριο»
    Και όταν δεν υπάρχει «αύριο» δεν υπάρχει «επανάσταση»…
    Σκέψου πως για να γίνει το αποχετευτικό για παράδειγμα των 16 δήμων της Ανατολικής Αττικής, απαιτούνται πολλά δις € που δεν υπάρχει περίπτωση να τα βρούμε «ποτέ των ποτών» (βοηθούσης φυσικά και της «επανάστασης» της Κερατέας).
    Τι συμβαίνει εδώ;
    Ο κάθε ένας παρέχει άμεσα ή έμμεσα υπηρεσίες στον άλλο και το κρέας…. έρχεται από Βέλγιο, Ολλανδία, Βουλγαρία, τα δε σκόρδα από την Κίνα, τα κρεμμύδια από την Τουρκία, οι πατάτες από την Αίγυπτο, το σιτάρι από την Ρωσία και πάει λέγοντας….
    Το δε αντίτιμο της αποπληρωμής όλων αυτών των «αγαθών επιβίωσης» για τους «κολασμένους του Λεκανοπεδίου» είναι από «τα δανεικά» μας που τώρα μας ταλανίζουν και έχουμε γίνει «το θέμα» διεθνώς
    Και οι παρενέργειες:
    Η επαρχία στενάζει επιζόντας καθημαγμένη στα έσχατα όριά της και αυτό, γιατί η ισόρροπη ανάπτυξη και πληθυσμιακή αναδιάταξη που το ΠΑΣΟΚ σχεδίαζε ρεαλιστικά και αποφασιστικά εκεί στα 1977, αποδείχτηκαν «φούμαρα» και «φύκια για μεταξωτές κορδέλες».
    Ναι πράγματι όλα γίνανε «μπουχός» μαζί με τις ευκαιρίες που υπήρχανε τότε….
    Και μας έμεινε ο «Άκης» (ο των «πρώτων διδαξάντων» τον σοσιαλισμό) να ρεμβάζει την Ακρόπολη καθισμένος αναπαυτικά στο μπαλκόνι του σπιτιού του στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου…
    Τι να σου κάνει τώρα ο ταλαίπωρος ο Γιώργος?
    Τρέχει και δεν φτάνει και πάρα και καλά!!!
    Τελειώνοντας θέλω να επισημάνω ότι τα νούμερά σας εφιαλτικά και αληθινά, αλλά όπως σας επισήμανα και πάρα πάνω, για «επανάσταση» δεν θα υπάρξει «βάθρο» για να στηθούνε τα νικηφόρα λάβαρα της. Και αυτό γιατί σε ένα «επαναστατικό πεδίο» όπου τα πάντα προδόθηκαν, εγκαταλειφτήκαν και η αγανάκτηση ζητεί το δίκιο της, είναι υπερβολή να καταφεύγει κανείς σε «επανάσταση»… υποχρεωτικά….

    • Σε ευχαριστώ για τη συνεισφορά σου στη συζήτηση. Δεν έχω κάπου να διαφωνήσω μαζί σου. Η προσέγγιση σου στο μεγαλύτερο κομμάτι της με βρίσκει σύμφωνο. Η λέξη επανάσταση είναι βαριά προφανώς αλλά καταλαβαίνεις ότι το νόημα αυτής της παρέμβασης είναι απλά το ότι :σε μία κατάσταση που διαμαρφώνεται όπως δείχνουν τα δεδομένα, οι εξελίξεις μπορεί να απέχουν πολύ από αυτές που έχουμε συνηθίσει. Αλλωστε το υπόστρωμα είναι τέτοιο που μπορεί πάνω του να αναπτυχθούν λογικές κάθε είδους. Φτώχεια και ανεργία, μείωση βιοτικού επιπέδου, απόρριψη πολιτικής και πολιτικών, μπορούν να οδηγήσουν στα δύο άκρα των αντιδράσεων. Αν θα υπάρξει «βάθρο», αν θα υπάρξει «επανάσταση» , αν θα υπάρξουν αντιδράσεις και ποιάς μορφής, μένει να το δούμε στην πράξη…

  3. Θα είμαι παρών στο ποιοτικό «ηλεκτρονικό σπίτι» σας για να νοιώθω έτσι ευρύτερα, διαυγέστερα και αντικειμενικότερα την περιρρέουσα κατάσταση που ζούμε τώρα και αυτή που μας περιμένει…στην στροφή…
    Σας ευχαριστώ για το ευπροσήγορο απαντητικό σας σχόλιο..

  4. Καλά, ρε Βασίλη, περιμέναμε τον Προβόπουλο να μας προβάλει τη ζωή μας; Δεν ζούμε; Δεν κινούμαστε; Δεν βλέπουμε; Το (ένοχο) παράδοξο είναι που ανεχόμαστε το alter ego του Καραμανλισμού να μας κάνει συστάσεις οικονομικής επιβίωσης. Δεν σε προσβάλει; Ένα είναι σίγουρο. Ο Παπακωνσταντίνου και οι συν αυτώ, με συνευθύνη και του συμφοιτητή σου, θα διαλύσουν τη μόνη συλλογικότητα, το ΠΑΣΟΚ, εννοώ, στην οποία πίστεψε ο κόσμος. Η μόνη λύση είναι το πεζοδρόμιο. Κι όποιος αντέχει, θα φανεί. Ευτυχώς, δεν είμαστε λίγοι…

    • Δεν περιμέναμε από κανέναν να ας δείξει αυτά … που βλέπουμε. Προφανώς. Αλλά είναι εντυπωσιακό ότι τα συγκεκριμένα στοιχεία οι περισσότεροι τα κάνανε «γαργάρα». Για το άλλο θα διαφωνήσω. Κανένας, κανένα πρόσωπο δεν μπορεί ακόμη και αν το θελήσει να διαλύσει συλλογικότητες. Το θέμα είναι υπάρχουν αυτές; Λειτουργούνε; Παράγουν πολιτική; Συζητούν; Αποφασίζουν; Καθοδηγούν; Αν η απάντηση είναι όχι, τότε δεν χρειάζονται έξωθεν παρεμβάσεις. Διαλύονται από μόνες τους…

Σχολιάστε