Κεντροαριστεροδέξια!

Το «Ποτάμι» ανήκει και επισήμως στην χορεία των πολιτικών σχηματισμών, που δημιουργήθηκαν μετά τους τεκτονικούς σεισμούς που έπληξαν δεινώς το μεταπολιτευτικό σκηνικό.

Μετά την κάθοδο στις ευρωεκλογές, όπου κατέγραψε ένα ευπρόσωπο ποσοστό, δοκιμάζει την τύχη του και στον εθνικό στίβο.

Το πρώτο του συνέδριο έδωσε την εικόνα ενός ανοιχτού σώματος, το οποίο αποφασίζει με εσωτερικές δημοψηφισματικές διαδικασίες για τα του οίκου του. Μάλιστα, για να γίνουν εμφανείς οι διαφορές από τα «συμβατικά» πολιτικά κόμματα, επιστρατεύτηκε και η μαγεία της γλώσσας. Δεν υπάρχουν μέλη, αλλά «εθελοντές». Ενώ, αντί για τον «ξύλινο» και απωθητικό χαρακτηρισμό του αρχηγού, ο Στ. Θεοδωράκης επέλεξε εκείνο του «επικεφαλής».

Έτσι λησμονήθηκαν οι αφετηριακές παραδοχές, οι οποίες δρομολόγησαν το νέο «κίνημα». Υπενθυμίζουμε πως ο δημοσιογράφος κατήλθε στην πολιτική κονίστρα ως προϊστάμενος της επαγγελματικής ομάδας (που τον συντρόφευε) του διαδικτυακού «protagon». Ένα πρωτόγνωρο εγχείρημα, που μετεξελίχθηκε στο «Ποτάμι». Τουτέστι η «exofficio» αρχηγία του, θεμελιωμένη στην ιεραρχία του ηλεκτρονικού του μέσου, ολοκληρώθηκε μέσω της συνεδριακής της εγκύρωσης.

Στα κόμματα «νέας κοπής», όπου ο διάλογος αποτελεί επίφαση και οι χαλαρές δομές τα καθιστούν έρμαια των αστέρων που τα εμπνέονται, οι συμμετέχοντες πρέπει να αποδεχθούν τον συμβουλευτικό τους ρόλο.

Εξ’ άλλου ο Στ. Θεοδωράκης, με χαριτωμένες αναφορές στον Κ. Μπεντίτ και τον Κ. Καστοριάδη, προδιέγραψε την στόχευση του δημιουργήματός του.

Απεφάνθη πως ο διαχωρισμός μεταξύ δεξιάς και αριστεράς είναι παλαιομοδίτικος, σημασία έχει η συνεργασία όλων –ειδικά εκείνων που μπορούν να συγκροτήσουν κυβερνητικό σχήμα. Η πορεία της χώρας συνεχίζεται, με τον αυτόματο πιλότο των μνημονίων και μέγα διακύβευμα είναι η απαλλαγή από τις τοξίνες του πελατειακού κράτους. Εννοείται πως αυτή δεν αφορά τα νεοπελατειακά δίκτυα εξουσίας που εμφανίζονται με την ευγενική χορηγία ολιγαρχών και μιντιαρχών.

Κατά τα λοιπά ο νεοφιλελευθερισμός δίνει περιεχόμενο στην «πέραν των ιδεολογιών» ταυτότητα του «Ποταμιού». Η πλειοψηφία των «εθελοντών» τάσσεται (συντριπτικά) υπέρ των ιδιωτικών ΑΕΙ, της ολοήμερης και ατέρμονης ύπαρξης ανοιχτών καταστημάτων, της δημιουργίας «φυλακών υψίστης ασφαλείας».

Το τσαλαβούτημα στην κεντροαριστερά μπορεί να συνυπάρχει δημιουργικά με τα δάνεια από το οπλοστάσιο της «λαϊκής δεξιάς»…