Τα διπλωματικού χαρακτήρα κείμενα οριοθετούν δυνατότητες χρήσης τους και σφραγίζουν τα περιεχόμενα των εκατέρωθεν συμβιβασμών.
Εξ’ ού και οι λέξεις προπαρασκευάζουν νομικά ερείσματα – αλλά συμβολίζουν και το αίσθημα συνεπούς εμμονής σε αρχικές θέσεις, ή διολίσθησης σε υπαναχωρήσεις. Η άρνηση της ελληνικής πλευράς να προσυπογράψει το κείμενο του Eurogroup αφορά λιγότερο την ουσία του και περισσότερο τους νοηματικούς υπαινιγμούς του.
Αφού οι ελληνικές αρχές «επανέλαβαν την κατηγορηματική δέσμευσή τους στις οικονομικές υποχρεώσεις προς όλους τους πιστωτές τους» αρνήθηκαν ωστόσο «να ερευνήσουν τις δυνατότητες παράτασης και επιτυχούς ολοκλήρωσης του παρόντος προγράμματος».
Η τελευταία πρόταση, αν γινόταν δεκτή, θα τίναζε στον αέρα την κυβερνητική γραμμή πως το υφιστάμενο πρόγραμμα αποτελεί παρελθόν.
Θα χρειασθούν κάποιες επιπλέον διαπραγματεύσεις ώστε να διασωθούν τα προσχήματα – πιθανόν ένας όρος όπως «τροποποιημένο πρόγραμμα» ν’ ανοίξει τον δρόμο προς την συμφωνία.
Όσο για την ουσία των μεταβολών, δεν είναι της στιγμής.
Πάντως το καλάθι των αναπροσαρμογών δεν θα διαφέρει αισθητά από τα προηγούμενα.
*** Ο τίτλος από παλιό και αγαπημένο τραγούδι…
ΡΑΟΥΛΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ 