Ένας μικρός σύγχρονος δικτατορίσκος που θεωρεί πως μπορεί να εκβιάζει και να διατάζει αλλά και να σχεδιάζει το μέλλον μιας χώρας και των ανθρώπων της, είναι αυτός που μας κάθισε στο σβέρκο τα δύο τελευταία χρόνια.
Μου προξενεί εντύπωση η στωικότητα με την οποία αντιμετωπίζουν την κατάσταση αλλά και τα λεγόμενα του οι πολιτικοί αρχηγοί.
Ο κ. Τόμσεν , προφανώς δεν κάνει του κεφαλιού του. Εντολές εκτελεί των «εργοδοτών» του.
Το θέμα είναι ποιών εντολές εκτελούν οι συμμετέχοντες στην Κυβέρνησης Παπαδήμου;
Των ψηφοφόρων τους; Δε νομίζω κανείς να τους ψήφισε για να μετατρέψουν τη χώρα σε ένα μικρό και ανυπόληπτο κράτος, όπου οι πολίτες θα ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης και φτώχειας!
Γιατί αν υπογράψουν τις απαιτήσεις της Τρόικα για το νέο δανεισμό, πολύ φοβάμαι ότι η χρεοκοπία θα φαντάζει μάλλον λιγότερο επώδυνη επιλογή από αυτό που θα προκύψει στη χώρα τα επόμενα χρόνια.
Τι ζητούν ή καλύτερα τι απαιτούν οι δανειστές;
– Κλείσιμο φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα με άμεσες απολύσεις,. Λουκέτο δηλαδή σε όσους φορείς κρίνονται ανενεργοί και απολύσεις στο προσωπικό με πρώτο στόχο ΝΠΙΔ και δημοτικές εταιρείες.
– Μισθολογικές περικοπές και στα ειδικά μισθολόγια. Ουσιαστικά ζητούν ρυθμίσεις για μείωση των μισθών 20% κατά μέσο όρο.
– Αυστηρότερος έλεγχος του κανόνα της μίας πρόσληψης για κάθε πέντε αποχωρήσεις και αυστηρότερος έλεγχος στις εισαγωγές στις αστυνομικές και στρατιωτικές σχολές.
– “Μαχαίρι” στις πρόσθετες αμοιβές και αλλαγές στους κανονισμούς εργασίας στις ΔΕΚΟ. Δηλαδή μειώσεις μισθών-επιδομάτων και ελαστικό ωράριο.
– Αλλαγή νομοθετικού πλαισίου για τη διευκόλυνση των απολύσεων και την μείωση των αμοιβών στον τραπεζικό κλάδο.
– Δημιουργία ενός ενιαίου επικουρικού ταμείου και μείωση των επικουρικών συντάξεων. Σε όσα Ταμεία είναι στο “κόκκινο” η μείωση θα είναι 15% κατά μέσο όρο.
– Παράλληλα ζητούν μείωση ασφαλιστικών εισφορών τουλάχιστον κατά 5%. επικαλούμενοι την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων.
– Επιμένουν στη μείωση ως 25% των μισθών στον ιδιωτικό τομέα με παράλληλη κατάργηση 13ου και 14ου ή μείωση ως 40% σε περίπτωση που η ελληνική πλευρά επιμείνει στη διατήρηση δώρων και επιδομάτων
– Αύξηση αντικειμενικών αξιών κατά 25% από τον Ιούνιο με αναδρομική ισχύ από τον Ιανουάριο.
– Αναστολή των ευνοϊκών ρυθμίσεων για ληξιπρόθεσμες οφειλές προς εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία, μείωση δηλαδή των δόσεων για την αποπληρωμή των χρεών (το πολύ ως 24).
Τα καλαμπούρια τελείωσαν , όπως είπε και ο Υπουργός Οικονομικών. Σωστά ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες του. Αλλά κυρίως τελείωσαν τα καλαμπούρια για όσους υποτίθεται διαπραγματεύονται τη σωτηρία μας, χωρίς κανένας μας να τους έχει αναθέσει τέτοια αποστολή.
‘Η μήπως κάνω λάθος;
Το δυστύχημα αυτής της χώρας είναι ότι καλείται να διαχειριστεί την κρισιμότερη φάση της ιστορίας της με το χειρότερο δυνατό πολιτικό προσωπικό. Γιατί αποδείχθηκε αδύναμο και ανίκανο να διεκδικήσει πέρα από όλα τα άλλα και το αυτονόητο. Να μπορεί να επιβάλλει όρους και προϋποθέσεις. Αντίθετα επέλεξα το ρόλο του υλοποιητή των σχεδιασμών αυτών που μας δανείζουν και άρα αυτών που θέλουν πρώτα από όλα να διασφαλίσουν τα δικά τους χρήματα.
Και για να μην ξεχνιόμαστε :
Σήμερα ο ελληνικός λαός καλείται να απαντήσει αν θα επιλέξει τη φτώχεια, την πολύ φτώχεια ή την χρεοκοπία γιατί όσοι διαχειρίστηκαν τις τύχες της χώρας ( όχι πάντως αυτός), αποδείχθηκαν μικροί και ανίκανοι. Γιατί όσοι διαχειρίστηκαν τις κυβερνητικές εξουσίες, με τη δική του ψήφο, αποφάσισαν για αυτόν χωρίς ΠΟΤΕ να τον ρωτήσουν. Τις δικές τους αδυναμίες καλείται να ξεπληρώσει με ανθρωποθυσίες ο λαός μας.
Θα ήθελα πολύ να βρεθεί επιτέλους ένας πολιτικός ηγέτης που να στείλει τον Τόμσεν και τον κάθε Τόμσεν στον αγύριστο!
Να τους πει με απλά λόγια :
«Εντάξει θα βουλιάξουμε. Για πόσο καιρό δεν ξέρω. Έχουμε αποδείξει ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε σα λαός. Δεν θα χαθούμε. Αλλά θα πάρουμε μαζί μας και εσάς. Όλους τους υποτιθέμενους σωτήρες. Τη χώρα και το λαό μου όμως δεν πρόκειται να τον πουλήσω. Προτιμώ να είμαι φτωχός και να διατηρήσω την αξιοπρέπεια μου παρά να φτωχύνω και να έχω ξεπουλήσει και τον εαυτό μου»
Γιατί αυτός ο δρόμος δεν έχει τελειωμό και δεν θα έχει και αίσιο τέλος.
Μόνο οι εξ ονόματος μας και χωρίς τη συγκατάθεση μας Κυβερνητικοί διαπραγματευτές δεν το βλέπουν; ‘Η το βλέπουν και μας το κρύβουν;
ΡΑΟΥΛΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ 